Dlaczego obrzęk policzka lub zapalenie gruczołów ślinowych: jak diagnozować i leczyć?

Zapalenie

Zapalenie gruczołu ślinowego w medycynie nazywa się zapaleniem odcinka szyjnego i jest chorobą gruczołów ślinowych o podłożu zapalnym o przebiegu ostrym lub przewlekłym. Najczęściej ślinienie ślinianki ślinianki podskórnej podlega wpływom procesu zapalnego.

Zapalenie sialadenitis występuje równie często w wieku dorosłym i dzieciństwie. Ponadto częstość występowania tej choroby jest na tym samym poziomie u mężczyzn i kobiet.

Zapalenie gruczołów ślinowych: przyczyny

W ostrym zapaleniu gruczołów ślinowych przyczyną jest prawie zawsze przenikanie patogennych mikroorganizmów do gruczołu. W zależności od rodzaju patogenu rozróżnia się następujące formy ostrego zapalenia sialoendenitis:

  • etiologia wirusowa, która jest najczęściej powodowana przez wirus epidparotitis, ponieważ wirus ten jest tropenem do nabłonka gruczołowego. Głównym trybem przenoszenia choroby jest powietrze. Bramą wejściową w tym przypadku są błony śluzowe jamy ustnej i gardła. Reprodukcja wirusa występuje w gruczołowym nabłonku ślinianki ślinianej przyusznej. Chłopcy mają również jądra gruczołowe w jądrach, na które wirus epidparotitis jest tropenem, więc mogą one również być dotknięte, co w niektórych przypadkach prowadzi do niepłodności;
  • etiologia bakteryjna. Ta forma zapalenia sialoadenitis rozwija się wraz z egzogenną i endogenną penetracją bakterii do gruczołów ślinowych.

Głównymi przyczynami ostrego zapalenia sialadenitis są przedstawiciele prawidłowej mikroflory jamy ustnej. Następujące czynniki przyczyniają się do rozwoju procesu zapalnego:

  • brak higieny jamy ustnej;
  • reaktywne zwężenie gruczołów ślinowych. Stan ten powstaje na tle ogólnego wyczerpania organizmu w wyniku rozległych zabiegów chirurgicznych narządów jamy brzusznej, zatrucia nowotworowego, przewlekłych chorób przewodu pokarmowego, stresu, błędów w diecie lub cukrzycy. Zwężenie przewodów gruczołu ślinowego prowadzi do stagnacji śliny, która tworzy żyzny grunt dla życia i reprodukcji patogennych drobnoustrojów;
  • niedrożność przewodów gruczołu ślinowego. Obturację przewodu najczęściej wykonuje się przez kamień nazębny lub ciało obce. W tym przypadku odpływ śliny z gruczołu jest również zaburzony, a warunki optymalne są tworzone dla reprodukcji patogennych bakterii.

Ponadto ostre zapalenie sialadenitis może być wywołane przez przenikanie zakażenia do gruczołu ślinowego przez krwiotwórcze w ciężkich chorobach zakaźnych (dur brzuszny, szkarlatyna). Również u niektórych pacjentów zdiagnozowano limfogeniczne rozprzestrzenianie się infekcji z ropnych ognisk, które znajdowały się na twarzy lub szyi (czyraki, rany ropne, przewlekłe zapalenie migdałków, zapalenie dziąseł itp.).

Przewlekłe zapalenie gruczołów ślinowych prawie zawsze jest procesem podstawowym, to znaczy, że nie występuje na tle ostrego zapalenia sialoadenitis. Ta cecha jest wyjaśniona przez fakt, że gruczoły ślinowe u pacjenta z przewlekłym sialoadenitis są początkowo predysponowane do tej choroby.

Przyczynić się do rozwoju przewlekłego stanu zapalnego gruczołów ślinowych, takich jak:

  • dziedziczna skłonność;
  • choroby autoimmunologiczne;
  • choroby narządów wewnętrznych;
  • szok psycho-emocjonalny;
  • lokalna lub ogólna hipotermia;
  • urazy;
  • wyczerpanie ciała;
  • podeszły wiek;
  • miażdżyca naczyń krwionośnych.

Zapalenie gruczołów ślinowych: zdjęcia i objawy

Gdy zapalenie objawów gruczołów ślinowych jest bezpośrednio zależne od rodzaju gruczołu jest w stanie zapalnym. Dlatego proponujemy rozważenie objawów zapalenia gruczołów ślinowych o różnej lokalizacji.

Zapalenie ślinianki przyusznej

Ponieważ epidparotitis jest chorobą zakaźną, okres inkubacji rozpoczyna się po zakażeniu wirusem, który trwa od 11 do 23 dni. Pacjenci w tym okresie nie mają oznak choroby, ale mimo to mogą już zarazić innych.

Pod koniec okresu inkubacji obserwuje się następujące objawy u pacjentów ze świnką:

  • gorączka;
  • bóle stawów;
  • ból mięśni;
  • ból głowy;
  • ogólne osłabienie;
  • zmniejszony apetyt;
  • ból w okolicy ślinianki i uchu;
  • suchość w ustach;
  • obrzęk tkanek w okolicy ślinianki.

Ponadto wirus epidparotitis może prowadzić do zapalenia ślinianek pod językiem i pod szczęką.

U osób dorosłych zapalenie w przebiegu epidparotitis występuje miejscowo. Oprócz ślinianki przyusznej, dziecko również rozpala miękkie tkanki pod brodą, co powoduje, że połykanie i żucie są bolesne.

W badaniu palpacyjnym obrzęk gruczołu jest miękki i nie ma wyraźnych granic.

W rzadkich przypadkach dochodzi do nie-epidemicznego zapalenia ślinianek przyusznych, które pojawia się w wyniku niedrożności kanału ślinowego z kamienia nazębnego, ciała obcego lub z powodu urazu. Czynnikiem wywołującym chorobę są głównie patogenne bakterie wywołujące ropne zapalenie.

Objawy nie-epidemicznego zapalenia śluzówki nosa są takie same jak w przypadku zmian wirusowych gruczołu ślinowego. Różnica polega na tym, że wewnątrz gruczołowej rany powstaje ropa, która jest wydalana z przewodu do jamy ustnej.

Zapalenie podjęzykowego gruczołu ślinowego

Podjęzykowy gruczoł ślinowy znajduje się pod językiem i ma dwa kanały, które otwierają się blisko nasady w rejonie podjęzykowym.

Najczęściej podjęzykowy gruczoł ślinowy występuje u pacjentów z zapaleniem migdałków, bólem gardła, ostrymi infekcjami dróg oddechowych, zapaleniem jamy ustnej, próchnicą lub zapaleniem zatok.

Gdy zapalenie gruczołu ślinowego pod językiem, pacjenci skarżą się na następujące objawy:

  • suchość w ustach lub nadmierne ślinienie (nadmierna ślinka);
  • ból żucia;
  • ból podczas otwierania ust;
  • nieprzyjemny smak w ustach;
  • zmiana w smaku;
  • gorączka.

Zapalenie ślinianki podżuchwowej

Dławik podżuchwowy ma zaokrąglony kształt i znajduje się w trójkącie podosiowym.

Pacjenci z zapaleniem ślinianki podżuchwowej najczęściej doświadczają następujących objawów:

  • suchość w jamie ustnej z powodu zmniejszonej śliny;
  • nieprzyjemny smak w ustach;
  • zmiana w smaku;
  • nieświeży oddech;
  • ból pod szczęką, który zwiększa się podczas żucia pokarmu lub otwierania ust;
  • zaczerwienienie śluzówki pod językiem;
  • zapalenie jamy ustnej;
  • gorączka;
  • ogólne osłabienie;
  • zmniejszona wydajność;
  • utrata apetytu.

Rozpoznanie zapalenia sialoadenitis

Jeśli mówimy o tym, jakie metody diagnostyczne są stosowane w zapaleniu gruczołów ślinowych, najczęstsze i najbardziej pouczające są sialografia i ultrasonografia.

W ostrym przebiegu choroby doświadczony specjalista będzie miał wystarczająco dużo skarg na pacjenta i obiektywnych danych, które można uzyskać poprzez badanie i dotykanie gruczołu. W celu wyjaśnienia występowania tego procesu lub diagnostyki różnicowej można zastosować ultrasonografię, obrazowanie komputerowe lub rezonans magnetyczny.

W przypadku przewlekłego zapalenia sialadenitis wykonuje się sialografię, której istotą jest wstrzyknięcie kontrastu do kanału gruczołowego i wykonanie zdjęcia rentgenowskiego. W tym badaniu objawy zapalenia gruczołu ślinowego mogą być zwężeniem kanałów, obecnością kamieni lub cyst.

Jak leczyć zapalenie ślinianek?

W ostrym przebiegu sialoadenitis pacjenci są najczęściej określani jako hospitalizowani w szpitalach. Należy również zauważyć, że nieskomplikowany stan zapalny gruczołów ślinowych leczony jest metodami zachowawczymi, ale wraz z rozwojem ropnych powikłań konieczna będzie operacja.

W ostrym niespecyficznym leczeniu zapalenia sialadenitis specjaliści kierują się następującymi zasadami:

  • dieta Odżywianie medyczne polega na tym, że pacjenci są zachęcani do używania pokarmów, które zwiększają wydzielanie śliny. Produkty te obejmują kiszoną kapustę, krakersy, żurawinę, cytrynę;
  • mianowanie 1% roztworu kwasu chlorowodorowego pilokarpiny, który przyjmuje się doustnie w 4-5 kroplach. Lek ten pomaga zmniejszyć gładkie mięśnie kanału ślinianek, co również zwiększa wydzielanie śliny;
  • terapia antybakteryjna. Stosowanie antybiotyków w stanach zapalnych gruczołów ślinowych jest wskazane, jeśli choroba ma charakter bakteryjny. Lekiem z wyboru w tym przypadku może być penicylina lub gentamycyna, która jest wstrzykiwana bezpośrednio do przewodu ślinowego, aw ciężkich przypadkach przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana pozajelitowo. Stosowane są również środki antyseptyczne, takie jak Dioxidin i furaginian potasu, z którymi płucze się kanały gruczołów;
  • terapia fizjoterapeutyczna. UHF i elektroforeza mogą być stosowane w leczeniu zapalenia sialoadenitis;
  • blokowanie nokaokina-penicylina. Ta procedura skutecznie eliminuje obrzęki i stany zapalne w gruczole i otaczających tkankach;
  • terapia lokalna. Lokalnie używane kompresy z 30% roztworem Dimexidum, które nakładają się na obszar przyusznicy raz dziennie przez 20-30 minut. Ta procedura ma zastosowanie tylko wtedy, gdy stan ślinianki przyusznej jest zaogniony.

Gdy ropienie gruczołu ślinowego odbywa się otwieranie i drenaż ropnia. Pacjenci z gangrenową postacią sialoadenitis wykazują całkowite usunięcie gruczołu.

W ostrym zapaleniu nerek wszystkie pacjenci muszą być poddani terapii eti-tropowej z użyciem leków przeciwwirusowych (Viferon, Laferon, Interferon i inne). Jako leczenie objawowe stosuje się leki przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne (Ibuprofen, Paracetamol, Nimesulide i inne).

Zaostrzenie przewlekłego stanu zapalnego gruczołów ślinowych jest również leczone zgodnie z zasadami opisanymi powyżej.

Podczas remisji można zalecić pacjentom z przewlekłym zapaleniem sialoadenitis następujące procedury:

  • masaż gruczołu ślinowego;
  • wprowadzenie antybiotyków do gruczołu;
  • Nowocainiczna blokada gruczołu;
  • elektroforeza z galantaminą;
  • galwanizacja;
  • wstrzyknięcia do obszaru gruczołów Iodolipolu 3-4 razy w roku;
  • dieta

Ważne jest również przestrzeganie zasad higieny jamy ustnej (myć zęby dwa razy dziennie, płukać usta po jedzeniu, używać nici dentystycznych itp.).

W przypadku częstych nawrotów ukazuje się operacja, podczas której usuwa się zaatakowany gruczoł ślinowy, ponieważ prawie niemożliwe jest wyleczenie zachowawczo przewlekłego zapalenia sialadenitis.

Tradycyjne metody leczenia

Leczenie domowe można prowadzić za pomocą kompresów, maści, nalewek, nalewek i wywarów przygotowanych na bazie naturalnych składników. Do Twojej uwagi najbardziej skutecznych i bezpiecznych środków ludowej w leczeniu sialoadenitis.

  • Kompresuj nalewki z glistnika i krwawnika. Jedna szklanka posiekanych korzeni glistnika i 5 łyżek kwiatów powinna zostać przepuszczona przez maszynę do mięsa, a następnie wlać trzy szklanki wysokiej jakości wódki i pozostawić na 7 dni w ciemnym chłodnym miejscu. Kawałek gazy, złożony z 5-6 warstw, impregnuje się nalewką, umieszcza na obszarze ślinianek, przykrywa papierem woskowanym i pozostawia na 15-20 minut. Procedurę przeprowadza się raz dziennie.
  • Maść na bazie smoły brzozowej. Jedna łyżka wazeliny jest dokładnie mieszana z dziesięcioma łyżkami smoły, aż do uzyskania jednorodnej konsystencji. Gotową maść nakłada się na skórę nad dotkniętym gruczołem dwa razy dziennie.
  • Propolis i mumia. Kiedy zapalenie podświadomego gruczołu ślinowego trzy razy dziennie, połóż kawałek mumii wielkości grochu pod językiem. Przebieg leczenia wynosi 6 tygodni, z których pole trzy razy dziennie przez jeden miesiąc należy żuć i połykać z ½ łyżeczką propolisu.
  • Płukanie ust roztworem do sody oczyszczonej. W 200 ml ciepłej przegotowanej wody należy rozcieńczyć jedną łyżkę stołową sody oczyszczonej. Powstały roztwór spłukuje jamę ustną 2-3 razy dziennie.
  • Nalewka z Echinacei. Lek można kupić w aptece. Weź nalewkę trzy razy dziennie, 30 kropli na miesiąc. Również ten naturalny lek może być stosowany do kompresów.

Przeanalizowaliśmy, czym jest zapalenie gruczołów ślinowych, objawy i leczenie u ludzi, ale ta choroba może również wpływać na zwierzęta domowe. Dlatego proponujemy krótko rozważyć, w jaki sposób przebiega zapalenie sialadenitis u psów i kotów.

Zapalenie gruczołu ślinowego u psów i kotów: przyczyny, objawy i leczenie

Gruczoły ślinowe u psów i kotów mogą stać się stanami zapalnym z kilku powodów, a mianowicie:

  • uraz mechaniczny;
  • przenikanie patogenów do gruczołu;
  • zatrucie różnymi truciznami.

Choroba może być również ostra lub przewlekła.

Podejrzane zapalenie błony śluzowej szczęki u zwierząt domowych może mieć następujące objawy:

  • ciasny obrzęk w tylnej części dolnej szczęki;
  • miejscowa hipertermia w gruczole ślinowym;
  • gdy dotknięty gruczoł jest odczuwany, zwierzę odczuwa ból, więc bądź ostrożny, w przeciwnym razie twoje zwierzę cię ugryzie;
  • dramatycznie zmniejszone wydzielanie śliny lub całkowicie nieobecne;
  • zwierzę nie może całkowicie poruszyć głową, ponieważ zapobiega to obrzękowi i tkliwości tkanek;
  • zwierzę ma zmniejszony apetyt lub całkowicie odmawia jedzenia;
  • gorączka;
  • ucho od strony zapalenia przesunęło się;
  • wyczuwalne szyjne węzły chłonne;
  • po otwarciu ropnia następuje wydzielina ropy z nieprzyjemnym zapachem z przetok;
  • podczas zapalenia ślinowych i podżuchwowych gruczołów ślinowych, język zwierzęcia zwiększa się i pogrubia, co przeszkadza w połykaniu, żuciu i nadmiernej śliniance.

W leczeniu sialoadenitis u psów i kotów stosuje się kompresy alkoholowe, blokadę z nowokainą, antybiotykoterapię, UHF, elektroforezę i maść. W powstawaniu owrzodzeń wskazane są: sekcja zwłok, drenaż i mycie środkami antyseptycznymi.

Późny dostęp do weterynarza w przypadku zapalenia gruczołów ślinowych u kotów i psów grozi powstawaniem blizn, które utrudniają ruch głowy, a także utratę słuchu.

Co to jest niebezpieczne zapalenie ślinianek? Przyczyny, objawy i skuteczne leczenie choroby

Każda osoba w ciele ma 3 pary dużych gruczołów ślinowych (ślinianek przyusznych, podjęzykowych, podżuchwowych) i wiele małych, które są zgrupowane w języku, wnętrze policzków, warg i podniebienia.

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że zarówno gruczoły ślinowe mają bardzo niewielkie znaczenie dla zdrowia, a ich choroby nie są wcale niebezpieczne, co oznacza, że ​​nie należy na nie zwracać uwagi.

Jest to szkodliwe złudzenie, ponieważ prawidłowe funkcjonowanie gruczołów ślinowych zapewnia zdrowie jamy ustnej, odgrywa ważną rolę w trawieniu i mówieniu, metabolizmie minerałów i białek.

Dlatego każdy problem z gruczołami ślinowymi może być podstępnym źródłem poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Co to jest zapalenie sialadenitis?

Sialadenitis - dosłownie przetłumaczone z języka greckiego, oznacza "zapalenie gruczołu ślinowego". W tym samym czasie zarówno jeden jak i wszystkie gruczoły ślinowe mogą stać się zaognione jednocześnie. W tej chorobie żelazo przestaje normalnie spełniać swoje funkcje - ślinić się, co prowadzi do takich nieprzyjemnych odczuć jak suchość w ustach i trudności w połykaniu.

Jeśli nie zwrócisz uwagi na te niepokojące objawy i rozpoczniesz chorobę, wówczas w gruczołach ślinowych i ich przewodach mogą występować ropnie lub tzw. Kamienie śliny. Oznacza to, że zapalenie sialadenitis jest pogarszane przez zapalenie tkanki łącznej (ropna ropna choroba), kamica żółciowa lub choroba kamienia ślinowego, co komplikuje samo leczenie i pogłębia rokowanie choroby.

Przyczyny

Zapalenie sialadenitis to choroba zakaźna, która pojawia się w wyniku patogennych mikroorganizmów wchodzących do gruczołów ślinowych.

Ryzyko zapalenia gruczołów ślinowych znacząco wzrasta w wyniku:

  • odwodnienie i wyczerpanie;
  • gorączka;
  • hiperkalcemia - podwyższony poziom wapnia we krwi;
  • choroby zakaźne;
  • interwencje chirurgiczne na narządach jamy brzusznej;
  • uszkodzenie przewodu ślinowego (podczas szczotkowania zębów lub pokarmu stałego) i zablokowanie go wraz z pojawieniem się stagnacji śliny.

Bezpośrednią przyczyną zakażenia gruczołów ślinowych wraz z późniejszym rozwojem zapalenia sialadenitis są:

  • bakterie doustne;
  • różne infekcje bakteryjne - gronkowce, pneumokoki, paciorkowce, gruźlica i kiła;
  • wirusy - w szczególności ludzki wirus cytomegalii, wirus grypy i świnka ("świnka");
  • promienica to pospolita infekcja grzybicza;
  • choroba kociego pazura - wynika z ukąszeń i zadrapań kotów;
  • Nowotwory mogą również powodować wtórne zapalenie sialadenitis.

Objawy zapalenia gruczołów ślinowych

Niezależnie od tego, które gruczoły ślinowe są w stanie zapalnym, na początku choroby obserwuje się następujące objawy:

  • gruczoł ma powiększony rozmiar, który można określić przez sondowanie, a nawet wizualnie;
  • wzrost temperatury do 37,5 - 38,5 °;
  • ból po naciśnięciu na dotkniętym obszarze;
  • ogólne osłabienie i złe samopoczucie;
  • nieprzyjemny smak w ustach;
  • suchość w jamie ustnej z powodu zmniejszonej śliny;
  • zaczerwienienie i obrzęk w obszarze ujścia przewodu ślinowego;
  • występuje mniej obfite wydzielanie śliny.

Co powinienem zrobić, jeśli usta ciągle pojawiają się na ustach? Dowiedz się o ich przyczynach i taktykach leczenia.

Co mówi biały kwiat na języku? Zdiagnozujemy możliwe choroby tego objawu i nauczymy się prawidłowo usuwać płytki nazębne.

Jeśli nie zostanie przeprowadzone odpowiednie leczenie, dołączą następujące objawy:

  • ból podczas otwierania ust, żucia i połykania;
  • wzrost temperatury ciała do 40 stopni;
  • ropienie samego gruczołu: z ciśnieniem, ropne treści mogą być uwalniane z przewodu śliny, śluz i ropa pojawiają się w ślinie;
  • obrzęk i ropienie otaczających tkanek;
  • zablokowanie kanału ślinowego z późniejszym tworzeniem przetok.

Oprócz tych nieprzyjemnych konsekwencji późnego leczenia zapalenia sialadenitis, choroba jest obarczona poważnymi komplikacjami:

  • przejście do postaci przewlekłej;
  • zapalenie jąder (zapalenie jąder) i niepłodność są najczęstszymi następstwami świnki (ciążowe zapalenie gruczołów łonowych);
  • martwica śliny;
  • zapalenie opon mózgowych;
  • zapalenie mózgu;
  • zapalenie nerwów czaszkowych i rdzeniowych;
  • uszkodzenie nerek i dróg moczowych.

Rodzaje zapalenia sialadenitis i diagnostyka

  • rozwija się z powodu zmian torbielowatych w tkankach samego gruczołu, rola infekcji jest niewielka;
  • powolny rozwój z okazjonalnym ostrym zaostrzeniem typu ostrego zapalenia sialadenitis;
  • ból często nie.
  • najczęściej występuje w chorobach autoimmunologicznych (toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów), po operacji lub wcześniejszych chorobach zakaźnych, rzadziej jako powikłanie ostrego zapalenia sialadenitis;
  • gruczoły zwykle chorują parami;
  • powolny rozwój z okazjonalnym ostrym zaostrzeniem typu ostrego zapalenia sialadenitis;
  • ból często nie.
  • Czynnikami predysponującymi są: osłabiona odporność, częste przeziębienia, ból gardła, choroby jamy ustnej;
  • oprócz gruczołu ślinowego, dotknięte są pobliskie węzły chłonne i tkanki podskórne.
  • częściej pojawia się w wyniku spożycia ciała obcego w kanale (kosmki szczoteczki do zębów, cząstki jedzenia);
  • gruczoł jest powiększony i obolały;
  • ekstrakcja ciała obcego daje prawie natychmiastowy pozytywny wynik.
  • rozwija się z powodu ropnego ognisku położonego obok gruczołu (na przykład wrzenia);
  • obrzęk i tkliwość gruczołu;
  • ślinienie się gwałtownie spada;
  • w ślinie występuje domieszka ropy.
  • częściej dotyczy to ślinianek przyusznych;
  • charakterystyczny znaczny obrzęk w uchu do szyi;
  • przeważnie dzieci w wieku przedszkolnym chorują, u dorosłych choroba jest bardzo trudna do zniesienia.

Specyficzny typ zapalenia sialadenitis diagnozowany jest na podstawie:

  • skargi pacjenta na obrzęk, ból twarzy i szyi, trudności w połykaniu i żucie, suchość w ustach i zły stan zdrowia;
  • informacje na temat przewlekłych i niedawno przeniesionych chorób, kontakty z pacjentami ze świnką;
  • badania laboratoryjne (pełna morfologia i badanie zawartości przewodów i gruczołów ślinowych);
  • sialogramy (prześwietlenie gruczołów ślinowych).

Czy często czujesz suchość w ustach? Być może masz suchość w ustach. Dowiedz się więcej o tej chorobie tutaj.

Martwisz się nieświeżym oddechem? Przeczytaj w tym artykule, jak pozbyć się nieświeży oddech za pomocą różnych środków.

Leczenie i zapobieganie zapaleniom gruczołów ślinowych w domu

Leczenie przewlekłego i ostrego zapalenia sialadenitis obejmuje:

  • w łagodnej postaci choroby można ją ograniczyć do leczenia objawowego, eliminacji ognisk możliwej infekcji w środowisku (w celu codziennego czyszczenia na mokro i dezynfekcji pomieszczeń), płukania jamy ustnej roztworem sody;
  • przestrzeganie diety, która stymuluje wydzielanie śliny (bardziej kwaśny, spożywanie gumy do żucia, picie bulionu z mięty pieprzowej);
  • irygacja jamy ustnej przez antyseptyki (furatsilin, chlorheksydyna, chlorofil);
  • analgezja przeciwbólowa, w przypadku ciężkiej postaci choroby, można wykonać blokowanie nokabainiczne;
  • stosowanie leków przeciwhistaminowych: suprastin, loratadyna;
  • leczenie fizjoterapeutyczne (UHF, Solux, elektroforeza, podkładki grzewcze, okłady rozgrzewające i bandaże);
  • okłady z żelem Dimeksid;
  • antybiotykoterapia z penicyliną, streptomycyną lub erytromycyną, w ciężkich przypadkach antybiotyki są wstrzykiwane bezpośrednio do przewodu ślinowego;
  • jeśli czynnikiem wywołującym chorobę jest wirus lub grzyb, stosuje się odpowiednie leki przeciwwirusowe lub przeciwgrzybicze;
  • interwencja chirurgiczna: otwarcie kapsuły dławika i kanału z usunięciem zawartości lub całkowite usunięcie dotkniętego gruczołu kanałem.

W celu zapobiegania zapaleniu sialadenitis zaleca się:

  • przestrzegać higieny jamy ustnej;
  • wzmocnić układ odpornościowy;
  • terminowo leczyć choroby zakaźne;
  • wyeliminować istniejące chroniczne ogniska zakażenia (próchnica, zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie jamy ustnej itp.).

Jeśli leczenie ostrego zapalenia gruczołów ślinowych rozpoczęło się na czas - choroba jest dobrze uleczalna, rokowanie jest korzystne.

Przewlekłe zapalenie sialadenitis jest niestety trudne do wyleczenia do końca. W takim przypadku ważne jest, aby zapobiec zaostrzeniom jego przebiegu i przejściu choroby na ciężkie postacie.

W każdym razie, jeśli podejrzewa się chorobę, najpierw należy skonsultować się z lekarzem. W końcu samo zapalenie sialadenów nie jest tak straszne, jak jego konsekwencje i powikłania.

Co to jest zapalenie ślinianek? Objawy i metody leczenia

Co to jest zapalenie ślinianek?

Zapalenie gruczołów ślinowych i objawy, które mogą prowadzić do ciężkiej choroby pod nazwą zapalenia sialadenitis, wymagają ostrożnej postawy. Rozpoczęcie leczenia we wcześniejszym okresie uratuje pacjenta od poważnych komplikacji i znacznie skróci czas powrotu do zdrowia.

Choroba ta charakteryzuje się ostrymi procesami zapalnymi narządów wydzielania wewnętrznego, dzięki czemu kamienie zaczynają tworzyć się w przewodach ślinowych. W większości przypadków znajdują się w regionie podżuchwowym. Choroba w jej dystrybucji obejmuje zarówno dorosłe grupy wiekowe, jak i dzieci.

Aby odpowiedzieć na pytanie: "Gdzie człowiek ma gruczoły ślinowe?", Wyróżnia się następujące miejsca ich lokalizacji i charakterystyczne nazwy chorób:

  • Rejon ślinianki przyusznej;
  • Submandibular region (submandibulitis);
  • Region podjęzykowy (podnajem).

W tym samym czasie infekcja może uszkodzić kilka obszarów ludzkiego ciała. Zapalenie sialadenitis dzieli się na pierwotne (niezależne zaburzenie) lub wtórne (powikłanie lub manifestacja innych chorób).

Przyczyny zapalenia

Głównym czynnikiem procesu zapalnego w każdym przypadku jest przenikanie dowolnego zakaźnego patogenu do kanału ślinowego. Rozwój choroby następuje pod wpływem mikroorganizmu: paciorkowców, gronkowców, pneumokoków. Dlaczego zapalenie ślinianek jest zaognione?

Przyczyny:

  • Słabe i niestabilne dla organizmu odporność organizmu, najczęściej wynikające z utrzymywania niezdrowego stylu życia, postu, niedoboru witamin;
  • Wyczerpanie ciała, które wyraża się w zmniejszonej funkcjonalności;
  • Złożony wpływ na tkanki ludzkie lub narządy wpływające na jamę ustną;
  • Zapalenie węzłów chłonnych lub nabłonka śluzowego, phlegmon;
  • Nieodpowiednie przestrzeganie ogólnej higieny jamy ustnej;
  • Wirus grypy;
  • Choroby onkologiczne.
do treści ↑

Rodzaje i formy zapalenia sialodenitis

W zależności od metody zakażenia, zapalenie trzustki dzieli się na:

  1. Wirusowy - wchodzi do organizmu przez unoszące się w powietrzu kropelki i po okresie inkubacji z powodu przenikania do tkanek gruczołu ślinowego powoduje jego zapalenie, mnożąc się aktywnie w komórkach. Najczęściej chore dzieci w wieku od 3 do 15 lat.
  2. Bakteryjny Rozwija się, gdy bakterie z jamy ustnej - przez przewody gruczołów, a także od wewnątrz - przez krew i limfę.

Większość pacjentów cierpi na zapalenie okolicy ślinianki przyusznej i podżuchwowej. Problemy z przewodami ślinowymi pod językiem występują znacznie rzadziej. Zazwyczaj objawia się phlegmon lub ropień.

Objawy zapalenia gruczołów ślinowych

Ciladenitis może wystąpić w różnych odmianach pacjenta, więc objawy różnią się od siebie objawami.

  • Przy ropnym typie pacjent odczuje wysoką temperaturę ciała; wydalanie ropnych formacji z dotkniętych obszarów; wizualnie obserwował wyraźne zaczerwienienie naskórka, które znajduje się nad gruczołem; bolą dotknięte narządy.
  • Poważne zapalenie sialadenitis charakteryzuje się obrzękiem okolicy przedsionków; znacznie zmniejszone wydzielanie śliny; Temperatura ciała jest zazwyczaj utrzymywana w normie, co może początkowo powodować niezauważalność choroby. Bolesność jest szczególnie odczuwalna podczas jedzenia, w stanie normalnym jest nieznaczna;
  • Gangreny odnoszą się do wysoce zaawansowanych stadiów choroby. Występuje wysoka temperatura i aktywny proces ciężkiego stanu zapalnego. Tkanki dotkniętego gruczołu ulegają nekrozie. Ignorowanie środków terapeutycznych prowadzi do rozwoju sepsy - ogólnej infekcji organizmu patogennymi mikroorganizmami, które mogą ostatecznie zakończyć się zgonem.
  • Świnka ma ostry początek choroby, gwałtowny wzrost temperatury i ból głowy. W okolicy uszu pojawia się uczucie bolesności, obrzęk z obu stron jest dobrze zaznaczony i charakteryzuje się wzrostem. W obszarze powstawania gruczołów powstaje znaczny obrzęk. Dorośli najczęściej cierpią na infekcję gruczołów dolnej szczęki.
  • Zapalenie sialadenitis występuje najczęściej u dzieci w wieku 6-13 lat i zwykle dotyka dziąsła. Być może pojawienie się silnego obrzęku w policzek, który wyraźnie wzrośnie.

Z każdym rodzajem śliny anoda powinna zacząć walczyć we wczesnych stadiach. Szczególnie uważna jest diagnoza medyczna dziecka na tę chorobę. Ponieważ początkowo okres inkubacji wynosi około 13 do 19 dni. Wyraża się to w odczuwalnym złym samopoczuciu, bólach głowy, bezsenności, dyskomforcie u myszy, braku apetytu. Wraz z rozwojem zakaźnych zmian, jeśli gruczoły ślinowe są w stanie zapalnym, wtedy zatrucie staje się bardziej wyraźne, obserwuje się oznaki uszkodzenia gruczołów ślinowych: suchość w jamie ustnej lub ból ucha, szczególnie zauważalny podczas żucia i mówienia.

Rozpoznanie zapalenia sialadenitis

Osoby ze skłonnością do zapalenia gruczołu ślinowego nie zawsze wiedzą, który lekarz skonsultować w celu uzyskania prawidłowej diagnozy i zaleceń dotyczących leczenia. Na podstawie wieku chorego, etiologii zapalenia sialadenitis i głównych powikłań, z którymi jest on związany, chorobę może wykryć pediatra, wirusolog, otolaryngolog, specjaliści terapeutyczni, chirurdzy, phthisiologists, wenerologowie, reumatolodzy. Dlatego, aby odpowiedzieć na pytanie "Który lekarz leczy zapalenie błony śluzowej zatok?", Każdy pacjent potrzebuje indywidualnego podejścia i analizy. Podczas oględzin obserwuje się obrzęk miejscowego charakteru w obszarze znajdowania sekretu wydzielania gruczołów zewnątrzwydzielniczych (na zewnątrz lub od strony jamy ustnej) i uwalniania ropnych osadów z otworu kanału odpływowego, gdy są na niego naciskane specjalne wyroby medyczne.

Jeśli istnieją oznaki wyraźnie potwierdzające objawy choroby, lepiej nie samoleczenia i nie opóźniać wizyty u lekarza przez długi czas. Jeśli nie masz pewności, co zrobić, gdy poczujesz ogólne pogorszenie się stanu i słabości, musisz zapomnieć o autodiagnozie i poddać się ogólnemu badaniu w celu identyfikacji chorób w klinice.

Leczenie zapalenia gruczołów ślinowych

Procedury odzyskiwania są wymagane, aby postępować tylko pod nadzorem lekarza specjalisty. Dzięki szybkiemu leczeniu w celu pomocy medycznej środki medyczne są przeprowadzane na zasadzie ambulatoryjnej. Doświadczony lekarz zawsze wybierze skuteczne zalecenia dotyczące leczenia jednej lub drugiej postaci zapalenia gruczołów ślinowych. W bardziej złożonych postaciach postępu choroby pacjent jest najczęściej zmuszony do hospitalizacji.

Terapia zachowawcza

Zapalenie sialoadenitis uszu występuje dość często i na początkowych etapach nie wyrządza dużej szkody ciału. Aby przezwyciężyć tę formę wystarczy tylko stosowanie tradycyjnej medycyny i fizjoterapii. Obejmuje to:

  • Zbilansowane menu, obejmujące głównie drobno zmielone produkty, ponieważ pacjent odczuwa ból podczas jedzenia. Żywność składa się ze zbóż, tłuczonych ziemniaków, lekkich zup, duszonych warzyw, charakteryzujących się wysoką zawartością witaminowych kompleksów pierwiastków śladowych.
  • Reszta łóżka
  • Ograniczenie pacjenta do zawodów o jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Wysokie temperatury i początek bardziej ostrego przebiegu choroby mogą powodować poważne powikłania na układ sercowo-naczyniowy.
  • Obfite spożycie płynów w przyspieszonym metabolizmie. Czysta woda, naturalne i świeżo wyciśnięte soki, wywary z owoców róży lub rumianku, herbata, produkty mleczne. Nie zaleca się picia kawy i napojów gazowanych.
do treści ↑

Lokalne leczenie

Skuteczne sposoby zwalczania stanów zapalnych to: ocieplenie, wysuszenie, kompostowanie alkoholem kamforowym i dimeksydem. Terapia ultra wysokiej częstotliwości. Użyj specjalnej żywności, która jest w stanie rozproszyć proces ślinienia. Choroby lekkie zapalenie sialodenitis przed jedzeniem zaleca trzymanie kawałek cytryny w ustach, to podejście pomoże osiągnąć bardziej obfitą śliny. W diecie najlepiej stosować kapustę kiszoną i żurawinę w tym samym celu.

Leki

Nie możesz obejść się bez narkotyków syntetycznych. Gdy forma nie zostanie rozpoczęta, wymagane będą leki, które zapobiegną rozwojowi procesów zapalnych, obniżą temperaturę i zablokują zespół bókowy. Dobrze sprawdzą się następujące produkty medyczne: ibuprofen, analgin, pentalgin i inne leki o podobnej metodologii działania.

Aby poprawić proces wypływu śliny i zapobiec zablokowaniu gruczołów, stosuje się jednoprocentowy roztwór chlorowodorku pilokarpiny, 6-10 kropli 3 razy dziennie.

Abstynencja, ale całkowite odrzucenie szkodliwych nawyków. Palenie ma szczególnie negatywny wpływ. Dym tytoniowy negatywnie wpływa na funkcjonowanie wszystkich narządów, a to pomaga bakteriom rozwijać się w przyspieszonym tempie. Dla pacjenta cierpiącego na zapalenie sialoadenitis, taki efekt może być bardzo poważny, przez co choroba ma możliwość wpłynięcia do postaci przewlekłej.

Zapalenie gruczołów ślinowych: przyczyny, objawy i leczenie

Zapalenie sialadenitis to zapalenie tkanek gruczołów. Najczęściej choroba atakuje ślinianki przyuszne, rzadziej podjęzykowe i podżuchwowe. Może rozwijać się u dorosłych i dzieci. Ale każda grupa wiekowa charakteryzuje się pewnym rodzajem zapalenia gruczołu ślinowego, wszystkie one różnią się zarówno objawami, jak i podejściem do leczenia.

Krótkie informacje anatomiczne

Gruczoły ślinowe znajdują się w jamie ustnej, dzięki czemu uwalniana jest ślina. Trzy pary należą do dużych: ślinianek przyusznych, podżuchwowych i podjęzykowych. Mają nieregularny kształt, gęstą teksturę i układ par. Ich główne funkcje to wydzielanie hormonów, filtracja osocza krwi, a także wydalanie produktów rozkładu.

Najczęstsze patologie gruczołów ślinowych obejmują:

  • Zapalenie sialadenitis to stan zapalny, który rozwija się, gdy infekcja penetruje gruczoł lub towarzyszy mu nagłe zasolenie.
  • Świnka jest chorobą zakaźną wywołaną przez paramyksowirusy, które atakują centralny układ nerwowy i narządy gruczołowe.

Etiologia choroby

Najczęściej choroba dotyka dzieci, ale czasami dorośli też chorują. W tym ostatnim występuje ostry przebieg zapalenia sialadenitis, szczególnie u mężczyzn.

Zapalenie gruczołu ślinowego występuje z różnych przyczyn pod wpływem wielu czynników, więc choroba należy do polietiologichesky. Ale jednym warunkiem poprzedzającym patologiczny proces jest zawsze obecność patogenu, czynnika zakaźnego. W większości przypadków są to wirusy lub bakterie.

Najczęstsze przyczyny zapalenia gruczołu ślinowego to:

  • każde źródło infekcji, które znajduje się w jamie ustnej i uchu;
  • transport mikroorganizmów chorobotwórczych lub warunkowo patogennych;
  • gruźlica, kiła, HIV;
  • zaburzenia metaboliczne;
  • dowolne stany niedoboru odporności;
  • szkarlatynę, różyczkę, odrę i inne choroby zakaźne;
  • choroby wirusowe, takie jak grypa, wirus cytomegalii;
  • mykozy;
  • zapalenie płuc, odoskrzelowe zapalenie płuc;
  • choroby onkologiczne;
  • łagodna lymphoreticulosis.
Najczęstsze mechanizmy przenoszenia tej choroby zakaźnej to: powietrze, kontakt, kontakt z krwią, pojedynczy gen.

Choroby ślinianek: rodzaje i objawy

Różne stadia i typy zapalenia gruczołów ślinowych charakteryzują się różnymi objawami klinicznymi.

Świnka lub świnka

Ten rodzaj wirusowego zapalenia gruczołów ślinowych często objawia się u dzieci. Zaczyna się nagle: na tle pełnego dobrobytu. Występuje ze wzrostem temperatury ciała do 40 ° C.

Zazwyczaj zapalenie wpływa na ślinianki ślinianki przyusznej, któremu towarzyszą objawy, takie jak obrzęk policzków i części szyi z jednej lub dwóch stron (patrz zdjęcie), obrzęk szyi, ostry, pulsujący ból, pogarszany podczas jedzenia, żucia, otwierania ust.

Sialadenitis

Zdjęcie: zapalenie gruczołu ślinowego pod językiem

Objawy choroby różnią się w zależności od lokalizacji zakażenia:

  • Gdy zapalenie ślinianki podżuchowej pęcznieje obszar pod brodą. Podczas połykania występuje ostry ból, zwłaszcza pod językiem, z wydzielaniem ropy z przewodu. Klęsce podśluzowatej gruczołu ślinowego towarzyszy brak apetytu, osłabienie i gorączka.
  • Zapalenie gruczołu podżuchwowego może być z natury obarczone liczeniem, to znaczy, postępuje z tworzeniem się kamieni. W tym przypadku przewód jest niedrożny i staje się nieprzejezdny. Przyczyną procesu patologicznego jest nadmiar wapnia w ludzkim ciele. O tym, że gruczoł pod zesztywniałą szczęką świadczy oznaczyły następujące objawy: szycie, ból napadowy podczas jedzenia, otwarcie jamy ustnej, wzrost narządu, któremu towarzyszy obrzęk szyi, wydzielanie ropy i wzrost temperatury.
  • Zapalenie gruczołów hipoglikemicznych jest niezwykle rzadkie i częściej stanowi powikłanie ropnia pochodzenia zębopochodnego.
  • Wśród postaci przewlekłych należy zidentyfikować szczególny rodzaj sialoendenitis - suchy zespół Sjogrena. Jest bezpośrednio związany z patologią tkanki łącznej i reakcją autoimmunologiczną.
  • Sialodochitis jest tylko zmianą w kanale ślinowym. Występuje częściej u osób starszych, charakteryzujących się nadmiernym ślinianiem i powstawaniem pęknięć w kącikach ust.

W zależności od obrazu klinicznego i ciężkości choroby choroba dzieli się na 3 główne typy: surowicze, ropne i zgorzelinowe.

Serous sialadenitis

Ten etap zapalenia charakteryzuje się lekkim wzrostem temperatury, suchością w jamie ustnej, obrzękiem i niewielką pieczęcią w kanale słuchowym i szyi. Czasem pojawia się lekkie uczucie pełności i pulsowania.

Przy badaniu palpacyjnym gruczoły ślinowe człowieka wytworzą sekret w niewielkich ilościach. Na tym etapie leczenie domowe jest dopuszczalne - jest to najkorzystniejszy przebieg sialoadenitis.

Ropne zapalenie sialadenitis

Manifestowane jako powikłanie po surowicy. W towarzystwie nasilonego bólu, zespołu astenicznego, dysfunkcji wegetatywnych. Typowa bezsenność, która występuje na tle gorączki.

Podczas otwierania jamy ustnej pacjent odczuwa silny ból, więc funkcja żucia jest ograniczona. Występuje przekrwienie, silny obrzęk, omijanie okolicy policzków i okolicy żuchwy. Regionalne węzły chłonne rosną, ropa jest wydzielana do jamy ustnej.

Gangrenous sialadenitis

W przypadku przejścia stanu zapalnego na tym etapie stan pacjenta pogarsza się i są w bardzo poważnym stanie. Istnieje wysokie ryzyko zgonu z powodu sepsy. Występuje topnienie, martwica tkanek, obszar zapalenia widoczny jest pod skórą. Powiększony gruczoł staje się znacznie większy.

Diagnostyka

Jeśli dana osoba ma zapalenie gruczołu w stanie zapalnym, należy natychmiast skontaktować się z kliniką w celu uzyskania profesjonalnej pomocy. Na podstawie skarg, starannego zebrania wywiadu i obiektywnego badania lekarz przeprowadzi prawidłową diagnozę i zaleci właściwe leczenie.

Do diagnostyki stosuje się następujące rodzaje testów laboratoryjnych:

  • cytologia;
  • biochemiczny;
  • pełna liczba krwinek;
  • reakcja łańcuchowa polimerazy;
  • biopsja gruczołów;
  • mikrobiologiczny;
  • immunologiczny.

Ponadto sialometria służy do diagnostyki funkcjonalnej. Zastosuj ultradźwięki i rezonans magnetyczny.

Sialogram pod-pachowych gruczołów

Leczenie

Taktyka i leczenie stanów zapalnych ślinianek przyusznych, hypoglossal lub innych ślinianek ma swoje właściwości i jest wybierana przez lekarza w zależności od czynnika zakaźnego.

  • Etiotropowe leczenie zapalenia sialadenitis wywołane przez bakterie obejmuje wyznaczanie środków przeciwbakteryjnych. Przed przepisaniem antybiotyków sadzenie bakterii jest z pewnością wykonywane z paleniska, w którym mikroorganizm "aktywuje się", oraz test wrażliwości na leki. Przed dostarczeniem tych testów nie można brać silnych leków.
  • Podczas wykrywania grzybicy zaleca się przyjmowanie leków przeciwgrzybiczych, ponieważ antybiotyki przeciwko grzybom są bezsilne.
  • W przypadku wirusowej genezy choroby przepisywane są leki przeciwwirusowe i terapia interferonem.
  • W przypadku ropnego procesu zapalnego wskazane jest leczenie chirurgiczne z późniejszą rehabilitacją zmiany.
  • W przypadku przewężeń wytwarzają przewody dławicowe.
  • Proces obliczeniowy traktuje się przez usunięcie kamieni poprzez litotrypsję lub litoekstrakcję.

W złożonej terapii stosuje się procedury fizjoterapeutyczne, takie jak galwanizacja, UHF, elektroforeza, masaż, rozgrzewanie dotkniętego obszaru. Solenie kompresów jest również skuteczne, płukanie jamy ustnej i przewodu słuchowego jest bardzo dobre dzięki rozwiązaniom antyseptycznym. Hamuj namnażanie bakterii antyseptycznych zwanych chlorheksydyną i furacyliną.

Idealną opcją byłoby użycie kompresów przy użyciu Dimexide. Aby złagodzić reakcje alergiczne, lekarz przepisuje leki przeciwhistaminowe, na przykład o nazwach takich jak Loratadine, Cetrin.

Pacjent musi ściśle przestrzegać zasad higieny, przestrzegać specjalnej diety przy użyciu produktów w postaci płynnej, gotowanej. Żywność, która wywołuje wydzielanie śliny jest zabroniona, są to bardzo gorące i zbyt zimne napoje i dania, alkohol i palenie.

Co możesz zrobić w domu

Leczenie stanu zapalnego gruczołów ślinowych w domu jest dopuszczalne, ale tylko w początkowych stadiach choroby lub w połączeniu z tradycyjnymi metodami leczenia. Aby uniknąć komplikacji, należy skonsultować się z lekarzem.

Aby przyspieszyć powrót do zdrowia, można pić i płukać usta z wywaru na bazie następujących ziół:

  • rumianek;
  • mięta;
  • malina;
  • igły;
  • eukaliptus;
  • eryngium;
  • szałwia;
  • czarnego bzu
Możesz użyć popularnej receptury z dodatkiem sody oczyszczonej. Aby to zrobić, należy rozpuścić łyżkę sody w szklance ciepłej przegotowanej wody i leczyć stan zapalny jamy ustnej dyskiem z waty zwilżonym roztworem sody kilka razy dziennie po posiłku.

Doskonałym środkiem ludowym do redukcji bólu i stanów zapalnych jest aromaterapia olejkami eterycznymi z jodły, igieł sosnowych, eukaliptusa i wielu innych olejków.

Zapobieganie

Zapobieganie stanom zapalnym gruczołu ślinowego jest łatwiejsze niż leczenie. W tym celu musisz przestrzegać tylko 4 zasad:

  • zdezynfekować jamę ustną, leczyć próchnicę zębów, zapalenie gardła, zapalenie migdałków;
  • usunąć ogniska zakażenia, szczególnie te zlokalizowane w pobliżu kanału słuchowego i gardła;
  • pobudzają, wzmacniają system odpornościowy;
  • chronić swoje ciało przed stresem i mniej nerwowy.

Ostry proces kończy się albo przejściem do chronalizacji albo odzyskiwania. Przewlekłe zapalenie sialoadenitis jest często komplikowane z powodu atrofii, stwardnienia i trudności w leczeniu. Dlatego tak ważne jest, aby niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, a nie samoleczenia.

Zapalenie gruczołów ślinowych lub zapalenie sialadenitis - objawy, przyczyny i leczenie

Patologię zapalną gruczołu ślinowego lub zapalenia sialadenitis częściej stanowi choroba wirusowa, której towarzyszy obrzęk, ból, nadmierne ślinienie, pogorszenie ogólnego samopoczucia. Ropnie, wrzody i kamienie mogą być potencjalnymi powikłaniami. Infekcyjne zapalenie gruczołu ślinowego wymaga złożonego leczenia za pomocą leków przeciwbakteryjnych i wzmacniających.

Obowiązkowym środkiem w przypadku skomplikowanej patologii będzie chirurgiczne usunięcie kamieni i ropa czyszcząca. Kiedy pojawiają się pierwsze objawy patologii, ważne jest, aby wiedzieć, który lekarz skonsultować, co robić w domu i jakie antybiotyki podjąć. Przede wszystkim, przyczyna choroby jest ustalona, ​​przed, przed leczeniem patologii, w celu wyeliminowania jej czynników prowokujących.

Treść

  • Etiologia zapalenia sialoadenitis (zapalenie gruczołu ślinowego) i klasyfikacja
  • Objawy i oznaki
  • Powody
  • Diagnostyka
  • Z którym lekarzem się skontaktować
  • Leczenie zapalenia sialoadenitis
  • Terapia antybakteryjna
  • Leczenie chirurgiczne
  • Co zrobić z zapaleniem gruczołu ślinowego
  • Środki ludowe
  • Dieta

Jak nazywa się zapalenie ślinianek?

Zapalenie gruczołów ślinowych nazywa się zapaleniem sialoadenitis. Nazwa uszkodzenia przewodów to zapalenie sutka. Są to patologiczne zmiany w dużych i małych gruczołach ślinowych, którym towarzyszy upośledzenie wydzielania śliny. Sialoadenitis stanowi około 55% wszystkich patologii gruczołów ślinowych. Najczęściej zapalenie jest diagnozowane u dzieci, a u dorosłych rozwija się głównie po 50 latach.

Częstą postacią patologii jest świnka. To jest dziecięca choroba zakaźna. Zapalenie sialadenitis może być również spowodowane ogólnoustrojowymi patologiami, które są badane w reumatologii. Istnieje również specyficzne uszkodzenie, które występuje na tle gruźlicy, kiły, AIDS i jest rozpatrywane w ramach wenerologii i fiszjologii.

W zależności od postaci patologii lekarz zdecyduje, co zrobić w przypadku określonej choroby. Może być konieczne leczenie nie tylko stanu zapalnego, ale także wywoływania jego głównej choroby.

  1. Ostre - wirusowe i bakteryjne.
  2. Przewlekłe - miąższowe, zapalenie pęcherzykowe, śródmiąższowe.

Choroby wirusowe obejmują świnkę, grypę i zapalenie sialadenów z komórek cytomegalii. Zmiany bakteryjne występują częściej po operacji, gdy czynnik zakaźny dostanie się do krwi i limfy, z powodu niedrożności (zablokowania) przewodu z zewnętrznymi przedmiotami. Ostry przebieg może przebiegać w kilku etapach: surowiczy, ropny i nekrotyczny.

Zmiany miąższowe są stanem zapalnym miąższu gruczołu, śródmiąższowego - podścieliska łącznego. Zapalenie sialodozy nazywa się zapaleniem przewodu. Przewlekłe formy mogą mieć specyficzne i niespecyficzne pochodzenie.

Zapalenie gruczołu ślinowego: objawy

Objawy patologii u dorosłych i dzieci są dobrze widoczne. Chorobie towarzyszą:

  • ból;
  • dysfunkcja;
  • obrzęk na wargach, policzkach, wokół oczu.

Specyficzne objawy zapalenia gruczołów ślinowych u dorosłych pojawiają się w ostrym okresie i ustępują po przejściu do przewlekłego przebiegu. Na zdjęciu pacjentów można zobaczyć typowe zmiany: obrzęk w obszarze zapalenia gruczołu, który wygląda jak strumień w policzek. Częściej zapalenie sialadenitis zdiagnozowane jest w gruczole ucha (ślinianki przyusznej), rzadziej w podżuchwowej (podżuchwowej) i podjęzykowej.

Każdy gruczoł wytwarza sekret - ślina. Gdy stan zapalny jego produktów jest zaburzony, to dlaczego nie tylko jama ustna cierpi, ale także cały przewód pokarmowy. W celu zmiękczenia jedzenia i ułatwienia dostępu do żołądka potrzebna jest ślina. Przewlekłemu zapaleniu często towarzyszy dysfagia - naruszenie połykania. Jest to spowodowane trudnością połknięcia niedostatecznie zmiękczonej żywności.

Główne objawy sialoadenitis:

  • zaczerwienienie i obrzęk twarzy z rozpostartymi na szyi;
  • obrzęk węzłów chłonnych pod uchem i szczęką;
  • zmiana w smaku;
  • ból podczas jedzenia i myślenia o tym;
  • suchość w ustach;
  • trudności w połykaniu jedzenia;
  • ogólne złe samopoczucie, duszność, gorączka;
  • nieprzyjemny smak w ustach;
  • trudność w otwieraniu ust.

W ostrych przypadkach objawy pojawiają się i znikają gwałtownie. Dentyści często borykali się ze skomplikowanym przebiegiem patologii, kiedy po ustąpieniu objawów pacjent zignorował problem i nie szukał pomocy. Nawet w przypadku braku objawów, zapalenie sialadenitis nie przechodzi, przechodzi do następnego, bardziej surowego etapu.

Bez szybkiego leczenia stan zapalny gruczołu ślinowego staje się ropnym i nekrotycznym uszkodzeniem. Taki przebieg patologii będzie już wskazaniem do operacji. Powszechnymi powikłaniami zapalenia sialoadenitis są:

Objawiają się one jako wzrost istniejących objawów i pojawienie się nowych, na przykład wzrost temperatury.

Zapalenie gruczołu ślinowego: przyczyny

Główne przyczyny stanu zapalnego gruczołów ślinowych u osób dorosłych są związane ze zmianą zakaźną. Czynnikami sprawczymi patologii będą czynniki bakteryjne i wirusowe. Pierwsi wchodzą do gruczołu z jamy ustnej lub odległych ognisk. Kontakt zapalenie sialadenitis i przewodu może być spowodowane przez zapalenie tkanki otaczających tkanek. Infekcja limfą występuje częściej, gdy patologie oddechowe są przenoszone, w tym zapalenie płuc, zapalenie tchawicy i ból gardła.

Częstymi przyczynami są choroby zapalne w okolicy szczękowo-twarzowej. To zapalenie przyzębia, karbunkule, czyraki, zapalenie spojówek. Zapalenie sialadenitis związane z ciałami obcymi może wystąpić z kamicą sutkową, spożyciem cząstek żywności, kosmkami szczoteczki do zębów, dołów.

Wirusowe zapalenie często występuje na tle:

  • infekcja wirusem cytomegalii (CMV);
  • wirus opryszczki pospolitej;
  • grypa;
  • adenowirus;
  • paramyksowirus;
  • Wirus Epstein-Barr.

Zakażenie gruczołu następuje głównie przez ujście przewodu wydalniczego. Możliwe są również kontaktowe, limfogenne, hematogenne szlaki infekcji. Czynnikami wywołującymi chorobę będą osłabiona odporność, częste choroby zakaźne, przewlekłe choroby układu oddechowego.

Stagnacja śliny podczas hyposalivacji może przyczyniać się do stanu zapalnego. Rzadziej przyczyną jest operacja narządów jamy brzusznej. Nieodpowiednia dbałość o dziurę po ekstrakcji zęba może przyczynić się do infekcji. Osoby zagrożone anoreksją, kserostomią, poddawane radioterapii.

Badanie z zapaleniem sialadenitis

Przed leczeniem zapalenia sialadenitis ważne jest ustalenie jego przyczyny, lokalizacji, stadium i kształtu. Jest to możliwe dzięki zewnętrznym badaniom, diagnostyce instrumentalnej i laboratoryjnej.

Badanie gruczołów ślinowych pod kątem zapalenia obejmuje:

  • biochemiczne, cytologiczne, mikrobiologiczne badanie śliny;
  • biopsja;
  • enzymatyczny test immunologiczny;
  • badanie ultrasonograficzne;
  • termografia, sialotomografia;
  • sialoscintigrafia, sialografia.

Diagnozę różnicową choroby prowadzi się z torbielą, zapaleniem węzłów chłonnych, chorobą z kamienia ślinowego, łagodnymi i złośliwymi nowotworami, sialadeną.

Jaki lekarz leczy zapalenie gruczołu ślinowego

W zależności od wieku, towarzyszących zaburzeń i przyczyn, zapalenie sialadenitis może być wykrywane przez różnych specjalistów.

Który lekarz skonsultować, zależy od przyczyny i objawów choroby:

  • pediatra (jeśli dziecko jest chore);
  • reumatolog;
  • specjalista chorób zakaźnych;
  • chirurg;
  • specjalista od gruźlicy;
  • dentysta;
  • do wenerologa.

Leczeniem zajmie się dentysta, chirurg stomatolog, choroby zakaźne. Kiedy zapalenie błony śluzowej jamy ustnej występuje na tle ogólnoustrojowych patologii, pacjentem kieruje wyspecjalizowany lekarz, w zależności od choroby podstawowej.

Zapalenie gruczołu ślinowego: leczenie

Kompleksowe leczenie sialoadenitis obejmuje leki, stosowanie lokalnych leków, fizjoterapię. Zapalenie gruczołów ślinowych, których leczenie nie daje wyników, wymaga operacji. Jak i co leczyć zapalenie sialadenitis, określa tylko lekarz prowadzący po zbadaniu i identyfikacji przyczyny.

Jakie środki są podejmowane w celu leczenia zapalenia sialoadenitis:

  • przyjmowanie środków poprawiających wydzielanie śliny podczas klęski małych przewodów gruczołów ślinowych;
  • przyjmując środki przeciwbakteryjne do patologii bakterii, wybiera się antybiotyki, w zależności od patogenu i wrażliwości drobnoustrojów;
  • przyjmowanie leków objawowych - przeciwzapalnych, przeciwbólowych, uspokajających, przeciwgorączkowych;
  • przejście procedur fizjoterapeutycznych - elektroforeza, galwanizacja, fluktuacja, UHF;
  • przewody wentylacyjne w obecności zwężeń;
  • chirurgiczne leczenie skomplikowanego zapalenia sialadenitis.

Fizjoterapia jest wskazana w przewlekłym przebiegu choroby. W przypadku często nawracających chorób rozważa się kwestię usunięcia gruczołów ślinowych. Leczenie jest zawsze uzupełniane przez dietę i przyjmowanie środków wzmacniających, witamin i mikroelementów.

Leczenie ciężkiego obrzęku i ciężkiego stanu zapalnego jest uzupełnione blokadą novocainic-penicylina. Podczas jednoczesnego łzawienia z powodu obrzęku wskazane są krople do oczu - Pilokarpina. Dożylne roztwory można podawać Kontrikala i Trasilola.

W przebiegu przewlekłym lekarz może przepisać masaż dziąseł z jednoczesnym podawaniem środków przeciwbakteryjnych. W celu zapobiegania zaostrzeniom blokuje się blokadę nokabiny, elektroforezę z galantaminą lub jej wprowadzenie pod skórą w ciągu miesiąca.

Jakie antybiotyki są stosowane w leczeniu zapalenia sialoadenitis

Antybiotyki do zapalenia ślinianek są wybierane przez lekarza. Częściej przepisywane leki do podawania doustnego. Wskazane jest również stosowanie antybiotyków do miejscowego leczenia - Dimeksyd. W przypadku epidemicznego zapalenia ślinianek przyusznych do gruczołu wstrzykuje się środek przeciwbakteryjny.

W surowym zapaleniu przepisywane są leki sulfonamidowe. Są one akceptowane w ciągu 5 dni. W przypadku przepływu ropnego stosuje się penicylinę i streptomycynę, które podaje się domięśniowo. W przypadku ciężkiego przebiegu Digran jest przepisywany do spożycia.

Leczenie chirurgiczne

Kiedy leczenie zachowawcze zawodzi, zaleca się operację. Polega na otwarciu ropni lub usunięciu kamieni, w zależności od powikłań. Dostęp wewnątrzustny stosuje się do zapalenia przewodów i lokalizacji zmiany w gruczołach podżuchwowych.

W przypadku świnki nacięcie wykonuje się w dolnej szczęce lub łuku jarzmowym. Martwica tkanek powoduje oba nacięcia: żelazo i przewody są przetwarzane, rana jest myta.

Wskazaniami do zabiegu może być:

  • obfite zapalenie;
  • powstawanie wrzodów;
  • ropień i martwica;
  • kamienie w przewodach.

Po zabiegu pacjentowi przepisuje się antybiotyki i leki objawowe. Okres rekonwalescencji oznacza także przestrzeganie diety oszczędzającej. Po operacji ryzyko nawrotu jest zminimalizowane i całkowicie wyeliminowane po usunięciu gruczołu.

Co robić w przypadku zapalenia gruczołów ślinowych: co leczyć w domu

Leczenie domowe polega na przyjmowaniu leków przepisanych przez lekarza, utrzymywaniu higieny jamy ustnej oraz przestrzeganiu ogólnych zaleceń dotyczących zapobiegania powikłaniom. Aby to zrobić, musisz wiedzieć, jak płukać i obsługiwać usta. Dodatkowym leczeniem jest stosowanie środków home-ludowych - nalewek, wywarów, okładów, maści, aplikacji. Pomagają zmniejszyć stan zapalny i zmniejszyć obrzęk.

Jakie leczenie jest możliwe w domu:

  • leczenie błony śluzowej jamy ustnej za pomocą żeli przeciwzapalnych;
  • płukanie jamy ustnej ziołem wywar;
  • otrzymywanie środków wzmacniających;
  • stosowanie kompresów na dotkniętym obszarze.

Aby zapobiec powikłaniom, ważne jest monitorowanie czystości jamy ustnej. Po każdym posiłku płucz usta ziołami lub specjalnym płynem do płukania zawierającym składniki przeciwbakteryjne. Palacze są zachęcani do rezygnacji z nawyku w okresie leczenia. Ważne jest również, aby wykluczyć alkohol, gorące dania, kwaśne, zbyt słone i zasmażane. Zapalenie przewodów wymaga również przestrzegania zasad żywienia.

Leczenie środków ludowej

Wszelkie środki ludowe powinny być skoordynowane z lekarzem. Samo leczenie jest niebezpieczne, ponieważ wiele przepisów wymaga użycia ziół, które mogą powodować alergie. Do leczenia lepiej stosować sprawdzone receptury. Należy rozumieć, że nie można wyleczyć zapalenia wsierdzia za pomocą środków ludowych i są one traktowane wyłącznie jako środek pomocniczy.

Recepty tradycyjnej medycyny na zapalenie sialoadenitis:

  • napary z cykuty, korzeń glistnika do podawania doustnego;
  • okłady z twarogu (formatywnego), glistnika, startej marchwi;
  • wywary z mięty, liści malin, rumianku, nieśmiertelnika, kory dębu do podawania doustnego;
  • maść z popiołu brzozowego, tłuszczu wieprzowego, smoły brzozowej do użytku zewnętrznego.

Propolis będzie przydatny w zapaleniu gruczołu ślinowego. W ilości 20 g wylano go z alkoholem, podawano przez tydzień. Zaakceptowany oznacza 20 kropli rozcieńczonych w szklance wody. Zastosowanie propolisu można łączyć z mumią. Ten ostatni jest umieszczany pod językiem 2 razy dziennie przez miesiąc. Propolis można żuć codziennie, po czym usta są dokładnie płukane.

Dieta dla zapalenia gruczołu ślinowego

Kiedy zapalenie sialadenitis musisz jeść często w małych porcjach. Jedzenie jest ważne, aby dobrze posiekać. W okresie objawów powinny być spożywane tylko płynne jedzenie i tłuczone ziemniaki. Lekarze zalecają stosowanie diety śliny. Obejmuje produkty, które zwiększają wydzielanie gruczołów ślinowych. Należą do nich:

Uzupełnieniem diety jest przyjmowanie roztworu kwasu chlorowodorowego pilokarpiny. Substancja ta pomaga zmniejszyć kanaliki, co pobudza wydzielanie.

Aby zapobiec nawrotom po leczeniu, należy regularnie odwiedzać dentystę w celu rehabilitacji. Regularne płukanie jamy ustnej z bulionami i środkami antyseptycznymi pomoże zapobiegać zatorom.