Nadtlenek wodoru i miażdżyca
Pamiętam, że pięć lat temu jeden z moich pacjentów po prostu oszołomił mnie pytaniem: "Irina Aleksandrovna, czy tak dobrze jest pić nadtlenek wodoru?" Przez jakiś czas nie mogłem wypowiedzieć ani słowa. Następnie przedstawiła mi, w jaki sposób mój pacjent wypija szklankę nadtlenku wodoru, przekąsek na ogórku i co najwyżej zapada w reanimację, aw najgorszym - gdzie. Jednak mój rozmówca powiedział, że przez miesiąc pił małą ilość nadtlenku zmieszanego z 50 ml wody i zaczął wyraźnie czuć się lepiej.
Oczywiście zainteresowałem się uzyskanymi informacjami i zacząłem rozumieć, jak to mówią, skąd wieje wiatr. Przecież nadtlenek wodoru w medycynie jest używany tylko jako cudowny zewnętrzny środek antyseptyczny o nie przedłużającym się działaniu (gdy jest obecny, patogeny są niszczone). Dlatego jest stosowany w chirurgii do leczenia otwartych ran. Ale w sprawie stosowania nadtlenku wodoru doustnie (to znaczy w środku, przez usta), nigdy nie słyszałem. Okazało się, że takie zainteresowanie wielu osób nadtlenkiem spowodowało opublikowanie książki doktora Douglasa, który używał tej substancji w tak niecodzienny sposób.
Jednak przy bardziej szczegółowej analizie tego problemu okazało się, że my też nie szyjemy. W latach 60. ubiegłego stulecia prof. Neumyvakin przeprowadził podobne badania, ale ten rodzaj leczenia nie był szeroko rozpowszechniony w naszym kraju. Jednak w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Australii pewne uznanie zyskało wprowadzenie nadtlenku wodoru. Istnieją kliniki, w których leczenie odbywa się za pomocą dożylnej i dotętniczej metody wprowadzania nadtlenku wodoru, istnieje nawet Wszech-Amerykańskie Stowarzyszenie Lekarzy, którzy używają nadtlenku w leczeniu różnych chorób. Muszę powiedzieć, że po dogłębnym zrozumieniu biochemicznego wpływu nadtlenku wodoru na organizm człowieka, kiedy został on przyjęty doustnie, zdałem sobie sprawę, że ta metoda była fizjologicznie dobra. I moje obserwacje moich pacjentów, którzy, podejmując wszelkie środki ostrożności (ściśle określona ilość kropli nadtlenku na dzień, przyjmowani tylko na pusty żołądek), stosowali nadtlenek w środku, niezawodnie wykazali, że nadtlenek jest doskonałym lekarstwem na leczenie wielu chorób, a przede wszystkim skuteczne jako leczenie wspomagające w zaburzeniach sercowo-naczyniowych.
Krótki opis leczenia H2Och2
Nadtlenek wodoru stosuje się w leczeniu wielu chorób zakaźnych. Nadtlenek wodoru, wytwarzany w ludzkim organizmie, utlenia tłuszcze, które osadzają się na ścianach tętnic, zapobiegając w ten sposób rozwojowi miażdżycy. Ponadto nadtlenek wodoru ma zdolność do rozszerzania obwodowych (naczyń włosowatych) i naczyń wieńcowych, aorty piersiowej, naczyń mózgowych i tętnic płucnych. Wszystko to sprawia, że nadtlenek wodoru jest doskonałym środkiem do leczenia praktycznie wszystkich chorób sercowo-naczyniowych.
Pozwól mi wyjaśnić pozytywne skutki działania nadtlenku wodoru na układ sercowo-naczyniowy w bardzo ilustracyjnym przykładzie. Wiadomo, że organizm praktycznie nie może reagować na trwały proces patologiczny, siły ochronne w tym przypadku nie są mobilizowane. Wyobraź sobie proces miażdżycowy. Nadtlenki "pływają" we krwi, może ich nie być tak dużo, ale znacznie więcej niż to konieczne. Ciało do pewnego stopnia przyzwyczaja się do nich, źle reaguje. Ale pojawia się nadtlenek wodoru. Natychmiast włącz systemy antyoksydacyjne. Sam organizm zaczyna poszukiwać produktów o niepełnym metabolizmie (substancje utlenione), sam w sobie wyrównuje ilość nadtlenków we krwi. Ponadto, nadtlenek wodoru w tym momencie w organizmie więcej niż zwykle, zaczyna aktywnie utleniać lepkie formy cholesterolu (cholesterol o niskiej gęstości), który jest czynnikiem chorobotwórczym prowadzącym do wzrostu płytek miażdżycowych na ściankach naczyń krwionośnych. W tym przypadku nadtlenek wodoru tłumi wszystkie patologiczne procesy zachodzące w organizmie.
Nadtlenek wodoru może przywrócić i utrzymać homeostazę ludzkiego ciała, jest skutecznym narzędziem do utrzymania doskonałego zdrowia i przedłużenia życia.
Kilka ważnych wskazówek dotyczących używania nadtlenku
W Rosji nadtlenek wodoru, sprzedawany w aptekach w departamentach gotowych postaci dawkowania, jest przeznaczony do użytku zewnętrznego i dlatego dopuszcza zawartość niewielkiej ilości ołowiu. Niezależne oczyszczanie nadtlenku z tej substancji jest niezwykle trudne. Tak, i nie rób tego! W końcu istnieje nadtlenek wodoru o charakterze medycznym lub, jak się go nazywa, położniczy. Nie zawiera żadnych zanieczyszczeń, jest nieszkodliwy, jest sprzedawany w butelkach o pojemności 200 ml i 500 ml i kosztuje nie więcej niż zwykły nadtlenek do użytku zewnętrznego. Można go zamówić w aptekach, w których istnieją oddziały recepty.
Jeśli korzystasz z medycznego nadtlenku wodoru, należy go przechowywać w komorze chłodziarki znajdującej się na ścianie lodówki (lub w komorze na warzywa). Butelka z nadtlenkiem powinna być szczelnie zamknięta.
W przypadku leczenia doustnego, przez usta, w celu przedostania się nadtlenku do krwi przez przewód żołądkowo-jelitowy, konieczne jest, aby żołądek był wolny od jedzenia.
Dlaczego konieczne jest wierne spełnienie warunku przyjmowania nadtlenku na wolnym żołądku? Faktem jest, że sole kwasu askorbinowego, żelaza i tłuszczy w żołądku, wypełnione pożywieniem, oddziałują z H2Och2, w wyniku czego powstają wolne rodniki, które, jak ustalono, mogą wyrządzić wielką szkodę ciału. Wchodząc do żołądka w reakcji z kwasami tłuszczowymi, nadtlenek wodoru wytwarza rodniki hydroksylowe. Obecność tych rodników jest głównym czynnikiem powstawania wielu poważnych chorób. Dlatego lepiej nie używać nadtlenku do celów leczniczych w ogóle, niż używać go na pełny żołądek.
Nadtlenek w trakcie użytkowania wewnętrznego, wchodząc do krwioobiegu przez żołądek, tłumi wewnętrzne patologiczne mikroorganizmy (w wyniku czego umierają), podczas gdy toksyny są uwalniane. Podobna reakcja organizmu, określana jako reakcja Herxheimera, może prowadzić do zatrucia, dlatego należy bardzo ostrzec o "środkach ostrożności" dotyczących stosowania nadtlenku wodoru.
1. Jeśli po doustnym podaniu nadtlenku wodoru wystąpi uczucie pieczenia w żołądku, nadmierne bicie serca, pocenie się, konieczne jest zmniejszenie liczby kropli na odbiór przez 1-2 dni lub zatrzymanie go, aż dyskomfort zniknie.
2. Dzienna dawka nadtlenku wodoru nie może przekroczyć 30 kropli ze standardowej pipety do wkraplania do nosa.
3. Użytek do użytku wewnętrznego może wynosić 3% medycznego nadtlenku wodoru.
Schemat nadtlenku wodoru
Profesor Neumyvakin zaproponował schemat doustnego podawania nadtlenku wodoru, który jest dobrze dostosowany do leczenia zaburzeń sercowo-naczyniowych. Ten schemat nadtlenkowy został przetestowany w czasie i według moich obserwacji daje doskonałe wyniki zarówno w leczeniu, jak i zapobieganiu wielu chorobom. Nadtlenek wybrany zgodnie z tym schematem musi być zmieszany z 50 ml wody destylowanej lub oczyszczonej.
Po 21-dniowym programie dawkę można zmniejszyć w następujący sposób:
• 25 kropli - 1 raz co drugi dzień w ciągu tygodnia;
• 25 kropli - 1 raz na 3 dni przez 2 tygodnie;
• 25 kropli - 1 raz na 4 dni przez 3 tygodnie.
Dla tych, którzy leczą choroby przewlekłe zgodnie z tym schematem, lepiej jest przyjmować 25 kropli 3 razy dziennie przez 1-3 tygodnie, a następnie zmniejszyć dawkę do 2 razy dziennie, aż poczujesz znaczną poprawę. Optymalna dawka dla tego schematu - 5-15 kropli na tydzień, w zależności od stanu zdrowia.
Przywrócenie układu kapilarnego u pacjentów otrzymujących H202
Powiedziałem już, że przywrócenie obwodowego układu naczyń polega na intensywnej terapii kapilarnej. Taka terapia przewiduje leczenie kąpielami i różnymi zabiegami wodnymi (opisałem je już szczegółowo na poprzednich stronach tej książki). Jak pamiętacie, ciepło specjalnych kąpieli zatrzymuje się i zapobiega stagnacji żylnej w naczyniach włosowatych, przywraca krążenie krwi. Nawet przy częściowym przywróceniu kapilarnego krążenia krwi, dopływ krwi i zaopatrzenie w tlen wszystkich tkanek jako całości są automatycznie przywracane.
W oparciu o powyższe, wykonanie masażu na tle przyjmowania nadtlenku wodoru prowadzi do zwiększenia sieci obwodowej. Szczególnie ważne jest, aby zrozumieć, że z powodu masażu krew jest kierowana z narządów wewnętrznych na powierzchnię skóry i do warstw mięśniowych, rozwija się obwodowe unaczynienie, lewe przedsionki i lewa komora, zwiększa się pojemność wyładowcza serca, poprawia się ukrwienie i kurczliwość mięśnia sercowego. Zatory w małym i dużym krążeniu są eliminowane, metabolizm w komórkach i wchłanianie tlenu przez tkanki zwiększają się.
Tak więc nadtlenek wodoru przyjmowany doustnie 15-20 minut przed masażem, otrzymując dodatkowy impuls masażu, wzbogaca masowane tkanki ciała tlenem cząsteczkowym.
Chciałbym zauważyć, że masaż stymuluje również funkcję krwiotwórczą, przyczyniając się do wzrostu stężenia hemoglobiny we krwi i czerwonych krwinek. Po prostu, jakość krwi wzrasta. Pod wpływem masażu w chorobach narządów krążenia zmieniają się wskaźniki krzywej oscylograficznej charakteryzującej stan napięcia naczyniowego i wartości ciśnienia krwi. Masaż głowy, szyi, obręczy barkowej obniża ciśnienie krwi. W jednej z książek doktora Douglasa [2] znajduje się piękny masaż przywracający naczynia kapilarne przez południowoafrykańską fizjolog Sandrę Long. Kompleks odbywa się rano, natychmiast po przebudzeniu, bez otwierania oczu.
1. Masuj dłonie, energicznie tarcie. Dłonie powinny się rozgrzać.
2. Masuj swoje uszy. Ściśnij mocno palce i pocieraj uszy dłońmi od góry do dołu co najmniej 30 razy. Kciuki podczas masażu znajdują się za uszami, palce wskazujące poruszają się po muszlach. Czubki palców powinny sięgać poziomu pyska.
3. Połóż prawą rękę na czole i lewą rękę na nim, a następnie wykonaj 30 ruchów w lewo iw prawo. Małe palce należy trzymać nad brwiami. Po zakończeniu tego ćwiczenia należy leżeć przez 1-2 minuty z zamkniętymi oczami, koncentrując się na obszarze czoła. Używając kciuków, masuj gałki oczne. Wykonaj w sumie 15 ruchów.
4. Umieść prawą dłoń na tarczycy, a na niej - lewą dłoń. Teraz wykonuj 30 ruchów od góry do brzucha. To ćwiczenie poprawia metabolizm i stabilizuje pracę narządów wewnętrznych.
5. Złóż dłonie jak w czwartym ćwiczeniu, połóż je na brzuchu i wykonuj 30 ruchów okrężnych zgodnie z ruchem wskazówek zegara. W tym samym czasie pomagasz w pracy, jelitach i żołądku.
6. Pociągnij brzuch głęboko w kręgosłup, a następnie silnie go wybrzuszyć. Należy to zrobić 20-30 razy, ale lepiej zacząć od 5-10. Te ruchy pompowania eliminują stagnację żółci i krwi, zwiększają ruch limfy.
7. Naprzemiennie napnij nogi do klatki piersiowej i rozwiń je. W sumie musisz wykonać 30 ruchów. Ćwiczenie bardzo skutecznie wzmacnia mięśnie brzucha i aktywuje pracę narządów wewnętrznych.
8. Teraz możesz usiąść na skraju łóżka. Umieść prawą stopę na lewej stopie i masuj rowek stopy 30 razy. Powtórz to samo z drugą nogą. Masując biologicznie aktywne punkty na stopach, przyczyniasz się do leczenia wielu narządów, w tym stawów.
9. Włóż palce do zamka z tyłu głowy. Wykonaj 15 ruchów poziomych i 15 ruchów pionowych. To wzmocni krążenie krwi w dużych naczyniach krwionośnych głowy, przyspieszy ruch płynu mózgowo-rdzeniowego.
10. Po ukończeniu kompleksu Sandra Long należy wstrzyknąć doustny nadtlenek wodoru (część poranną) i zrelaksować się przez kilka minut.
Choroby sercowo-naczyniowe zajmują wiodącą pozycję na liście patologii, które prowadzą do poważnych komplikacji i śmierci pacjentów. Najczęstszą przyczyną jest miażdżyca - porażka witalnych tętnic ludzkich. Mimo to lekarze nie znaleźli skutecznego lekarstwa na leczenie tej choroby, można jedynie zatrzymać jej postęp i sprawić, aby życie pacjenta było wygodniejsze i wyższej jakości.
W medycynie tradycyjnej stosowane leki hamują produkcję cholesterolu, a tym samym zapobiegają odkładaniu się tej substancji na ściankach naczyń krwionośnych. Ale pacjenci często sięgają po środki ludowe, chcąc znaleźć najwspanialsze narzędzie, które pomoże rozwiązać problem raz na zawsze. Jednym z nich jest nadtlenek wodoru.
Leczenie miażdżycy za pomocą nadtlenku wodoru jest dość skuteczne. Nadtlenek wodoru może szybko wyleczyć miażdżycę poprzez usunięcie naczyń krwionośnych ze złogów cholesterolu. Nadtlenek wodoru w leczeniu miażdżycy stosuje się dość rzadko, ponieważ należy go odpowiednio pobrać. W końcu, jeśli nie znasz i nie odbierasz prawidłowo, możesz tylko zaszkodzić ciału i organom wewnętrznym.
Stosowanie nadtlenku wodoru do zapobiegania i leczenia nie jest powodem zniesienia oficjalnych środków medycznych. Ale ta substancja może znacznie zwiększyć skuteczność terapii lekowej. Nadtlenek wodoru należy podawać dożylnie lub dotętniczo. Ale powinien to robić tylko lekarz w placówce medycznej. Metoda ta jest od dawna stosowana w wielu krajach na całym świecie, ostatnio stała się popularna u nas.
W domu nadtlenek wodoru jest stosowany do użytku wewnętrznego - substancja jest rozcieńczana wodą i pobierana zgodnie ze specjalnym schematem. Po pierwsze, należy skonsultować się z lekarzem i uzyskać jego zgodę. Początkowa dawka to nie więcej niż kilka kropli. następnie dawka zwiększa się o jedną kroplę na raz, aż osiągnie 25-30 kropli nadtlenku wodoru - nie można przyjąć większej ilości leku na dzień.
Istnieje kilka schematów leczenia miażdżycy za pomocą nadtlenku: Rozpocznij leczenie trzema kroplami, które rozcieńcza się w 50 ml wody. To rozwiązanie należy wykonać trzy razy dziennie. Następnego dnia cztery krople rozcieńcza się w tej samej ilości wody. I tak dalej, aż pacjent bierze 10 kropli na raz. Potem musisz zrobić sobie przerwę.
Po tygodniu leczenie może być kontynuowane, ale zaczynają przyjmować lek natychmiast za pomocą dziesięciu kropli na raz. Czas trwania kursu nie jest dłuższy niż 14 dni. Potem znowu robią siedmiodniową przerwę i, jeśli to konieczne, powtarzają kurs ponownie. W ciężkich postaciach choroby i dobrej tolerancji nadtlenku wodoru lek przyjmuje się przez całe życie.
Najważniejszy warunek - nie używać do użytku wewnętrznego leku przeznaczonego do użytku zewnętrznego. Takie narzędzie zawiera ołów w małych ilościach, jego wejście do organizmu może być niebezpieczne dla zdrowia. Do leczenia miażdżycy za pomocą oczyszczonego 3% roztworu nadtlenku wodoru. Lek należy przechowywać wyłącznie w lodówce, w zamkniętej butelce.
Kiedy to narzędzie wejdzie do przewodu pokarmowego, zaczyna być absorbowane do krwi. Jeśli w żołądku znajduje się pokarm, reaguje z nim nadtlenek wodoru. W wyniku reakcji uwolnione zostaną wolne rodniki. Może to wywołać rozwój różnych patologii. Aby temu zapobiec, przyjmowanie roztworu nadtlenku wodoru jest podejmowane tylko na pusty żołądek, przed pójściem spać lub nie wcześniej niż dwie godziny po posiłku.
Inna zasada: tego narzędzia nie można łączyć z napojami alkoholowymi, ponieważ ma działanie rozrzedzające krew. Alkohol może nasilać ten efekt, prowadząc do krwawienia lub krwawienia. Z tego samego powodu nie można łączyć nadtlenku wodoru z aspiryną i innymi lekami, które mogą zmieniać lepkość krwi.
Przerwanie przebiegu leczenia i dostosowanie dawki jest konieczne, jeśli wystąpią takie działania niepożądane:
Wymagane jest zmniejszenie liczby kropli przy jednym podaniu lub zwiększenie ilości wody. Kontynuacja leczenia tą metodą jest możliwa dopiero po ustąpieniu wszystkich nieprzyjemnych objawów.
Zastosowanie nadtlenku wodoru w miażdżycy do celów terapeutycznych i profilaktycznych będzie bardziej skuteczne, jeśli zostanie uzupełnione innymi metodami. Najpierw musisz zrewidować dietę pacjenta. Wszystkie produkty tłuszczowe są wyłączone, produkty mączne i cukier są ograniczone. Preferowane powinny być świeże owoce i warzywa, różne kaszki. Konieczne jest, aby nie przejadać się i walczyć z nadwagą - nadwaga jest bardzo niekorzystna dla stanu naczyń.
Nie zapominaj też o sporcie. Nieprzeszkoleni pacjenci mogą zacząć od turystyki pieszej, a następnie pływać i uprawiać jogę. Obciążenia rosną stopniowo. Aby poprawić krążenie krwi zalecane ciepłe kąpiele z wywary ziół - dziurawiec, rumianek, liście malin lub porzeczki. Przydałby się masaż - należy to zrobić rano przed pobraniem nadtlenku wodoru. Celem masażu jest stymulacja krążenia obwodowego.
Najpierw trzeba pocierać dłonie, potem pocierać uszy i czoło, wreszcie masować brzuch i stopy. Natychmiast po zakończeniu masażu należy pić nadtlenek wodoru i położyć się na kilka minut w całkowitym spoczynku.
Zabieg wykonywany jest ściśle pod nadzorem specjalisty, który zna cechy tej techniki. Ważne jest, aby nie naruszać schematu leczenia i nie przekraczać dawki. Jeśli pacjent poczuje się gorzej, natychmiast przestaje stosować nadtlenek wodoru w miażdżycy.
Leczenie miażdżycy nerek powinno być kompleksowe. Leki prawie wszystkich kategorii należy przyjmować przez długi czas, aby uzyskać pożądany efekt.
Leczenie miażdżycy dotyczy przede wszystkim zmiany stylu życia i odżywiania. To uzupełnienie lekkich leków, wspierających naturę.
Proces leczenia miażdżycy naczyń mózgowych typu mózgowego jest długi i w większości przypadków trwa przez całe życie. Zaangażowany w takich neurologów patologii.
Miażdżyca naczyń kończyn dolnych, których objawy i leczenie odbywa się w złożonej, groźnej chorobie. Jeśli nie podejmiesz działań, choroba może prowadzić do utraty kończyn.
Przez wiele lat lekarze na całym świecie nie powstrzymują poszukiwań skutecznego narzędzia, które może ocalić ludzkość przed patologiami sercowo-naczyniowymi. Choroby te zajmują wiodącą pozycję wśród przyczyn przedwczesnej śmierci i niepełnosprawności populacji. Większość z nich jest spowodowana miażdżycą.
Tradycyjna medycyna stosuje w leczeniu i zapobieganiu tej patologii leki, które zapobiegają syntezie cholesterolu, co prowadzi do tworzenia blaszek miażdżycowych na ścianach tętnic. Tradycyjni uzdrowiciele oferują swoje środki, aby rozwiązać problem. Wśród nich szczególnie popularny jest nadtlenek wodoru (H2O2).
Krew, a wraz z nią tlen i składniki odżywcze, dostarczane są do wszystkich narządów i tkanek ciała przez tętnice.
Z biegiem lat ulegają zużyciu i stopniowo tracą elastyczność. Związane z wiekiem zaburzenia metaboliczne stwarzają sprzyjające warunki do tworzenia płytek cholesterolowych na ścianach tętnic.
Takie złogi kurczą światło naczyń krwionośnych i utrudniają prawidłowy przepływ krwi. W wyniku tego narządy, którymi się żywią, nie mają tlenu i przestają w pełni funkcjonować.
Proces tworzenia osadów patologicznych na ścianach tętnic nosi miano miażdżycy.
Zaledwie kilka dziesięcioleci temu objawy kliniczne choroby obserwowano głównie u pacjentów w starszej grupie wiekowej. Jednak obecnie coraz więcej osób zapoznaje się z objawami miażdżycy znacznie wcześniej. Wynika to z siedzącego trybu życia, niezdrowej diety i częstego stresu.
W takiej sytuacji ogromne znaczenie ma zapobieganie patologiom naczyniowym. Tradycyjni uzdrowiciele proponują stosowanie w tym celu nadtlenku wodoru. W niektórych krajach, takich jak Kanada, USA, Australia, ta metoda jest uznawana za oficjalną medycynę.
Nadtlenek stosuje się do podawania doustnego (przez usta), dożylnego i dotętniczego w leczeniu różnych chorób. Jednak środek ten wykazał największą skuteczność w walce z patologiami sercowo-naczyniowymi.
Tradycyjna medycyna wykorzystuje nadtlenek wodoru do użytku zewnętrznego w leczeniu otwartych ran. Lek ma działanie antyseptyczne, dezynfekujące i dezodoryzujące.
Alergia jest rzadko obserwowaną substancją. Czasami występuje indywidualna nietolerancja H2O2. Reszta nadtlenku wodoru jest prawie nieszkodliwa.
Tylko wysoce skoncentrowane rozwiązania są niebezpieczne. Mogą powodować oparzenia skóry po zastosowaniu zewnętrznym. Do tych celów użyj 3% nadtlenku.
Do spożycia potrzeba dużo mniejszej koncentracji!
Ciało ludzkie jest w stanie samodzielnie wytwarzać nadtlenek wodoru w małych ilościach. Ten związek jest główną bronią komórek układu odpornościowego: granulocytów i leukocytów. Z jej pomocą niszczą wszelkie infekcje, które przeniknęły do organizmu (bakterie, wirusy, grzyby).
Ponadto nadtlenek wodoru bierze aktywny udział w następujących procesach:
Ma zdolność poprawiania jakości krwi, czyniąc ją bardziej płynną i utleniają tłuszcze, zapobiegając ich odkładaniu się na ścianach naczyń krwionośnych. Ponadto nadtlenek wodoru rozszerza centralne i obwodowe tętnice, poprawiając przepływ krwi.
Związek wprowadzany z zewnątrz pod wpływem enzymu katalazy rozkłada się tworząc wodę i tlen atomowy, który jest silnym przeciwutleniaczem. Krew przenosi ją przez całe ciało, nasycając ich narządy wewnętrzne. Występuje tak zwany efekt dotleniający, który zmniejsza niedokrwienie tkanek i ma działanie przeciwbólowe.
Przy obecnym stylu życia i stale pogarszających się warunkach środowiskowych człowiek doświadcza stałego niedoboru tlenu atomowego, który można uzupełnić przez wprowadzenie nadtlenku. Ponadto pod jego wpływem aktywowany jest układ odpornościowy organizmu.
Leczenie nadtlenkiem wodoru w naczyniowej miażdżycy nie likwiduje głównego leczenia, ale może znacznie zwiększyć jego skuteczność.
W żadnym przypadku nie można samodzielnie wstrzyknąć leku bezpośrednio do krwi (dożylnie lub dotętniczo). Manipulacje te powinny być wykonywane przez lekarza w specjalnej placówce medycznej. Ta praktyka stała się powszechna w niektórych krajach.
Leczenie i zapobieganie miażdżycy tętniczej za pomocą nadtlenku wodoru w domu oznacza doustne podawanie leku, rozcieńczonego wodą. Powinieneś zacząć od kilku kropli, stopniowo zwiększając dawkę. Jednak maksymalna ilość leku nie powinna przekraczać 25-30 kropli dziennie.
Istnieje kilka typowych schematów leczenia. Opierają się na kursie użycia leku. Pierwszego dnia 3 krople nadtlenku rozcieńcza się w 50 ml wody. To rozwiązanie jest pijane trzy razy dziennie. Dzienne stężenie leku zwiększa się o 1 kroplę. Gdy ich liczba osiągnie 10 na raz, zrób sobie przerwę tygodniową.
Następny kurs można rozpocząć od 10 kropli. Czas jego trwania zależy od stopnia zaawansowania choroby i wynosi od 1 do 2 tygodni. Potem znów robią sobie przerwę, po czym odbiór zostaje wznowiony. Leczenie nadal poprawia samopoczucie. Czasami zaleca się stosowanie nadtlenku wodoru przez całe życie.
W leczeniu miażdżycy nie należy stosować leku przeznaczonego do użytku zewnętrznego. Może zawierać niewielkie ilości ołowiu, co jest wysoce niepożądane.
Do użytku wewnętrznego lepiej jest kupić nadtlenek (3%), który jest dokładnie oczyszczony. Przechowywać lek powinien być w lodówce, szczelnie zamknięty.
Związek rozkłada się pod wpływem światła słonecznego!
Po podaniu doustnym nadtlenek wodoru dostaje się do krwi przez przewód żołądkowo-jelitowy. Jeśli jest pełny, H2O2 reaguje z zawartością, tworząc wolne rodniki, które powodują występowanie wielu poważnych chorób.
Aby tego uniknąć, należy wziąć nadtlenek tylko na pusty żołądek. Możesz to zrobić rano, 30 minut przed śniadaniem, 2 godziny po obiedzie i wieczorem przed pójściem spać.
Należy pamiętać, że w leczeniu nadtlenku wodoru, który ma działanie rozrzedzające krew, nie można spożywać alkoholu, aspiryny i innych leków obniżających lepkość krwi. Nieprzestrzeganie tej zasady jest groźne.
Konieczne jest przerwanie przyjmowania leku, jeśli wystąpi pocenie się, kołatanie serca lub pieczenie w żołądku. Po przejściu dyskomfortu można kontynuować kurs, zmniejszając stężenie leku, dodając więcej wody do roztworu lub zmniejszając dzienną liczbę kropli.
Leczenie i zapobieganie miażdżycy za pomocą nadtlenku wodoru będzie bardziej skuteczne w połączeniu z innymi metodami gojenia naczyń.
Pierwszym krokiem jest zmiana diety, zmniejszenie udziału tłuszczów zwierzęcych w niej. Powinieneś jeść więcej warzyw i owoców. Pożądane jest spożywanie mniejszej ilości cukru i chleba. Porcje powinny być małe. Nadwaga wpływa na stan naczyń.
Wzmocnienie efektu terapeutycznego nadtlenku umiarkowane ćwiczenia. Dla osób, które wcześniej nie uprawiały sportu, odpowiednie długie spacery przed pójściem do łóżka lub pływaniem. Stopniowo można zwiększyć obciążenie.
Ciepłe kąpiele z wywaru z roślin leczniczych (pokrzywa, liście malin, porzeczki, dzikiej róży) poprawiają krążenie krwi i przyspieszają procesy metaboliczne w organizmie.
Masaż należy wykonać przed przyjęciem roztworu nadtlenku rano natychmiast po przebudzeniu. To zwiększy krążenie obwodowe i wyeliminuje zastój krwi w dużych i małych tętnicach.
Najpierw masuj dłonie, energicznie je masując. Następnie potrzyj uszy, czoło i wykonuj lekkie ruchy oczu i brzucha. Przynajmniej ugniataj stopy. Natychmiast po masażu należy wziąć roztwór H2O2 i położyć się na kilka minut.
Leczenie nadtlenkowe najlepiej wykonywać pod nadzorem specjalisty zaznajomionego z tą techniką. Najważniejsze - aby przestrzegać zalecanej dawki i schematu. Jeśli poczujesz się gorzej, powinieneś przestać zażywać lek i skonsultować się z lekarzem.
Od wielu lat bezskutecznie walczy z cholesterolem?
Szef Instytutu: "Zdziwisz się, jak łatwo obniżyć poziom cholesterolu po prostu zażywając go codziennie.
Miażdżyca tętnic pozostaje jedną z najczęstszych chorób układu naczyniowego. Jest obarczona poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi w przypadku braku odpowiedniego leczenia. Ale nawet przy właściwej terapii niemożliwe jest całkowite wyleczenie. Dlatego niezwykle ważne jest poznanie charakterystyki tej choroby, jej patogenezy i pierwszych objawów.
Aby obniżyć poziom cholesterolu, nasi czytelnicy z powodzeniem stosują Aterol. Widząc popularność tego narzędzia, postanowiliśmy zwrócić na to uwagę.
Czytaj więcej tutaj...
Miażdżyca jest procesem odkładania się komórek tłuszczowych na stosach naczyń krwionośnych. W miarę postępu choroby powstają duże blaszki cholesterolowe. Stopniowo zmniejszają światło naczyń krwionośnych. W przypadku braku pełnej terapii, tablica może zachodzić na siebie ponad 50% średnicy naczynia. Prowadzi to do zakłócenia dopływu krwi do narządów wewnętrznych.
W zdrowym układzie naczyniowym nie tworzą się plamy lipidowe. Na początku tego procesu zawsze prowadzi do wpływu czynników negatywnych. Eksperci wiążą etiologię miażdżycy z następującymi okolicznościami:
Jednym z czynników wpływających na etiologię miażdżycy jest dziedziczność. Dlatego ludzie, którzy mieli krewnych cierpiących na tę chorobę powinni zwracać uwagę na ich zdrowie i unikać wszelkich czynników prowokujących. Grupa ryzyka obejmuje również:
Unikaj rozwoju miażdżycy pomoże w przestrzeganiu prawidłowego stylu życia, odrzucenia tłustych i smażonych potraw, terminowych badań lekarskich. Należy unikać stresujących sytuacji i przeciążenia psychicznego i emocjonalnego.
Tylko pod warunkiem szybkiej diagnozy będzie w stanie powstrzymać rozwój choroby. W przeciwnym razie należy opracować ciężkie powikłania trudne do wyleczenia.
Miażdżyca rozwija się stopniowo. Eksperci identyfikują kilka kluczowych etapów tej choroby:
We wczesnych stadiach rozwoju choroby terapia lekami jest bardzo udana. Ale jeśli zaczniesz chorować, możesz potrzebować operacji.
Eksperci nie mogą jednoznacznie opisać patogenezy miażdżycy. Istnieje kilka głównych teorii na ten temat:
W miażdżycy patogeneza może być związana z różnymi czynnikami. Unikanie narodzin choroby jest możliwe tylko poprzez całkowite wyeliminowanie niekorzystnych czynników.
Wszystkie teorie zgadzają się co do jednego - z miażdżycą występuje zaburzenie metabolizmu lipidów i rozwój patologii powierzchni naczyń. Płytki mogą być umieszczone wzdłuż ściany naczynia. Rosną raczej powoli. Jeśli tablica rozwija się wzdłuż naczynia, stanowi poważne zagrożenie dla ludzkiego życia.
Płytki tworzą się w miejscu intimalnej infiltracji lipidów. Miejsca te nazywane są paskami lipidowymi. Przez nich wewnątrz ścian naczyń krwionośnych przenikają monocyty. Są one przekształcane w makrofagi, które są dostarczane z receptorami lipoprotein o niskiej gęstości. Po przepełnieniu tych komórek fagocytowanymi lipoproteinami, przekształcają się one w komórki spienione. Nagromadzenia takich komórek piankowych tworzą paski lipidowe.
W miarę rozwoju blaszek zaczynają w nich tworzyć się elementy tkanki łącznej. Stają się włóknami kolagenowymi i elastycznymi. Rezultatem ich pieczęci jest pojawienie się twardziny naczyniowej.
W ostatnim stadium choroby obserwuje się rozwój płytek w skomplikowane formy. Nakładają się na światło naczyń krwionośnych. W tym przypadku płytki są nasycone wapniem, co komplikuje proces przepływu krwi. Im gęstsza jest tablica, tym bezpieczniejsza. Jeśli płytka jest luźna, elementy mogą się od niej oderwać, co może prowadzić do poważnych konsekwencji.
Kluczowym czynnikiem, według którego są klasyfikowane blaszki miażdżycowe, jest ich stabilność. Istnieją dwa główne typy:
Niebezpieczeństwo dla zdrowia ludzi to oba rodzaje płytek. Im szybciej problem zostanie zidentyfikowany i rozpocznie się właściwa terapia, tym większe szanse na zachowanie zdrowia i życia ludzkiego.
Objawy miażdżycy będą w dużej mierze zależeć od tętnic, w których znajdują się płytki. Możliwe są następujące opcje:
Kiedy pojawią się pierwsze negatywne objawy, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Samo traktowanie w takiej sytuacji jest niedopuszczalne. Rezultatem tego może być rozwój poważnych chorób.
Diagnostyka odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia w miażdżycy. Im wcześniej wykryta zostanie obecność choroby, tym większa szansa na powstrzymanie rozwoju choroby. Eksperci stosują następujące metody:
Można zastosować inne metody dokładnej diagnozy. Metoda diagnozy została wybrana przez lekarza na podstawie charakterystyki choroby.
Im szybciej zapoczątkuje się leczenie miażdżycy, tym większe jest prawdopodobieństwo zaprzestania jego rozwoju. Specjaliści stosują następujące techniki terapeutyczne:
Miażdżyca jest chorobą przewlekłą. Pozbądź się go na zawsze niemożliwe. Dlatego pacjenci muszą dołożyć wszelkich starań, aby spowolnić postęp choroby.
Podczas leczenia miażdżycy stosuje się różne leki w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu, zwiększenia światła naczyń krwionośnych, pobudzenia krążenia krwi. Przed przepisaniem określonych leków lekarz analizuje wyniki wszystkich badań. Używane są następujące grupy produktów:
Wybór konkretnych leków powinien być przeprowadzany wyłącznie przez ekspertów. Samo traktowanie w takiej sytuacji jest niedopuszczalne.
Konieczne jest przyjmowanie przepisanych leków zgodnie z instrukcjami i zaleceniami specjalisty. Tylko lekarz może obliczyć właściwą dawkę leku.
Kluczową rolę w leczeniu miażdżycy odgrywa prawidłowe odżywianie. Ważne jest, aby zminimalizować spożycie cholesterolu w organizmie. Jeśli masz problemy z nadwagą, powinieneś zmniejszyć zawartość kalorii w potrawach. Ilość spożywanego tłuszczu na dzień nie powinna przekraczać 80 gramów. Opracowując program żywieniowy, należy przestrzegać następujących zaleceń:
Trzymając się zasad prawidłowego żywienia, można znacznie spowolnić rozwój choroby. Zdrowa żywność powinna być uzupełniona umiarkowanymi ćwiczeniami.
Miażdżyca jest niebezpieczną chorobą, która ma poważne konsekwencje dla zdrowia. W przypadku braku odpowiedniej terapii mogą wystąpić następujące niebezpieczne problemy:
Aby uniknąć rozwoju takich powikłań możliwe jest tylko wtedy, gdy właściwe terminowe leczenie.
Leczenie miażdżycy jest niezwykle trudne, wymaga dużo czasu i inwestycji finansowych. O wiele łatwiej jest zapobiegać rozwojowi choroby. Aby to zrobić, musisz przestrzegać następujących zaleceń:
Miażdżyca jest groźną chorobą, która może zagrażać nie tylko zdrowiu, ale także życiu ludzkiemu. Dlatego ważne jest, aby pamiętać o cechach tej choroby, aby móc w odpowiednim czasie rozpoznawać oznaki jej pojawienia się. Tylko terminowa diagnoza i właściwe podejście do terapii pomoże powstrzymać rozwój choroby i utrzymać zdrowie.
Z powodu niejednoznacznego leczenia cukrzycy rozwija się niebezpieczna komplikacja - stopa cukrzycowa. Ciągle wysoki poziom cukru prowadzi do pogorszenia krążenia krwi, szczególnie w kończynach dolnych, a także ma destrukcyjny wpływ na zakończenia nerwowe. Ale co jest niebezpieczną stopą cukrzycową?
Na początku cukrzyca odczuwa mrowienie lub drętwienie nóg, ale uszkodzenie nerwów i naczyń krwionośnych ostatecznie powoduje wrzody i rany. Rozmaite bakterie zaczynają się w nich rozwijać, a obszar owrzodzenia stopniowo się zwiększa, rozwijając w gangrenę. W najgorszym przypadku możliwa jest amputacja - jedyny sposób, aby zapobiec martwicy kończyn dolnych.
Niepełnosprawność jest prawdziwym zagrożeniem w "słodkim cierpieniu". Dlatego niezwykle ważne jest, aby osoby z podobną diagnozą znały objawy i objawy stopy cukrzycowej, podstawy jej leczenia i środki zapobiegawcze. Ten artykuł ujawni, czym jest zespół cukrzycowej choroby stóp i jak zapobiegać ekstremalnie niepożądanemu wynikowi.
Dane statystyczne sugerują, że cukrzyca jest przyczyną 70% przypadków amputacji nóg. Niestety 85% przypadków można było zapobiec dzięki terminowej i regularnej terapii.
Aby obniżyć poziom cholesterolu, nasi czytelnicy z powodzeniem stosują Aterol. Widząc popularność tego narzędzia, postanowiliśmy zwrócić na to uwagę.
Czytaj więcej tutaj...
Będąc chorobą autoimmunologiczną, cukrzyca typu 1 prowadzi do całkowitego zaprzestania produkcji insuliny. Hormon ten jest odpowiedzialny za transport glukozy z krwioobiegu do struktur komórkowych organizmu. W cukrzycy typu 2 produkcja insuliny nie ustaje, jednak pojawia się insulinooporność, czyli niewłaściwa reakcja komórek docelowych na ten hormon.
W obu przypadkach glukoza stopniowo gromadzi się we krwi, co oznacza, że komórki ciała otrzymują mniej potrzebnej energii. Z biegiem czasu krążenie krwi w naczyniach jest zaburzone, powodując niedokrwienie i włókna nerwowe obumierają. Takie patogenne procesy prowadzą do długotrwałego gojenia się ran i zmniejszenia wrażliwości kończyn dolnych.
Dość często pacjenci spóźniają się z prośbą o pomoc specjalistów. Wynika to z faktu, że cukrzyca może nie być odczuwana przez długi czas. To samo dotyczy zespołu stopy cukrzycowej, ponieważ zmniejszenie krążenia krwi i wrażliwość kończyn u pacjentów prowadzi do tego, że nie odczuwają bólu z drobnymi ranami lub skaleczeniami. Jednak na stopach, piętach i palcach trzeba zwrócić szczególną uwagę. Stopa cukrzycowa powoduje kilka przyczyn:
Przyczynami rozwoju powikłań mogą być również nadmierna suchość skóry i deformacja stopy.
W otwartych ranach nóg, patogenne bakterie szybko się rozwijają, więc uszkodzenie kończyn następuje w szybkim tempie.
W przypadku odchyleń od normy należy skontaktować się ze specjalistą.
Po zbadaniu i zidentyfikowaniu wszystkich objawów lekarz zaleci odpowiednie leczenie.
Aby to zrobić, powinieneś znać główne objawy stopy cukrzycowej:
Dla diabetyków ważne jest, aby odróżnić oznaki stopy cukrzycowej, czyli główne problemy, które pojawiają się w kończynach dolnych:
Są to pierwsze oznaki stopy cukrzycowej, po których powinien iść specjalista. Warto zauważyć, że w przypadku modzeli, brodawek podeszwowych lub pęcherzy, nie powinny one być usuwane samodzielnie w domu. Istnieje nawet opinia, że lekarze nie powinni także usuwać odcisków ani brodawek podeszwowych u diabetyków. Wynika to z długiego gojenia w miejscu takiej rany, która często staje się siedliskiem różnych infekcji i bakterii, co z kolei prowadzi do powstawania owrzodzenia.
Ponieważ istnieje kilka przyczyn pojawienia się patologicznego procesu w kończynach dolnych, istnieją takie typy stopy cukrzycowej, jak neuropatyczna (uszkodzenie tkanki nerwowej) i neuroemokrwienna (uszkodzenie sieci naczyniowej).
Wraz z rozwojem stopy neuropatycznej kolor skóry często pozostaje normalny lub lekko różowy. Stopa jest ciepła, a tętnice można wyczuć. Wrzody występują w obszarach o dużym obciążeniu mechanicznym.
Gdy pojawiają się rany, zwiększa się wilgotność wokół nich i obserwuje się hiperkeratozę. Zazwyczaj ten typ stopy cukrzycowej powstaje podczas progresji cukrzycy typu 1, nadużywania alkoholu i w młodym wieku.
Postać neuro-niedokrwienna charakteryzuje się niebieskawym zaczerwienieniem podeszwy, włosami opadającymi na łydki i zimną stopą. Jednak infekcja objawia się zwiększeniem temperatury skóry stopy. Wrzody można znaleźć w obszarach o najgorszym ukrwieniu - kostki i pięty. W porównaniu z odmiennością neuropatyczną rany są prawie suche, a otaczająca je skóra jest zaniku i bardzo cienka. Najczęściej ta postać zmian nóg występuje u osób starszych, u palaczy, a także u pacjentów z miażdżycą, chorobą niedokrwienną serca i udarem.
Zgodnie z opisem, trudno sobie wyobrazić, jak wygląda stopa cukrzycowa, więc w Internecie można znaleźć oznaki, które określają tę chorobę na nogach.
Istnieją również mieszane formy stopy cukrzycowej, której oznaki odpowiadają zarówno neuropatycznym jak i niedokrwiennym postaciom patologii.
Jeśli pacjent z cukrzycą odkrył pierwsze objawy zmian w kończynach dolnych, które mogą być związane z dysfunkcją zakończeń nerwowych lub zablokowaniem naczyń krwionośnych, udaje się do lekarza.
Po pierwsze, specjalista bada wizualnie nogi pacjenta w celu określenia objawów zespołu stopy cukrzycowej, którego zdjęcie można zobaczyć na stronach tematycznych.
Następnie lekarz kieruje pacjenta do MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego) stopy lub prześwietlenia rentgenowskiego, aby sprawdzić, czy nie wpływa na tkankę kostną. Specjalista musi również sprawdzić wrażliwość dotykową i termiczną oraz zbadać stawy kolanowe.
Rozpoznanie choroby obejmuje badanie obuwia pacjenta. Lekarz musi upewnić się, że buty pasują do pacjenta przez całą stopę i jej rozmiar, jeśli w jej wnętrzu znajdują się jakieś przedmioty i czy podeszwa nie jest w pełni zużyta.
Ważnym krokiem w diagnostyce stopy cukrzycowej - powikłaniem uporczywej hiperglikemii jest wysłanie zawartości rany lub owrzodzenia do analizy bakteriologicznej. Pomoże to ustalić, które antybiotyki są odpowiednie do terapii.
Aby ocenić krążenie krwi w naczyniach, wykonać USG naczyń nóg, przezskórną oksymetrię, USG USG (USG Doppler w trybie M), a także zmierzyć wskaźnik kostka-ramię. Rentgenowska angiografia kontrastowa jest jednym z najbardziej udanych badań nad przepływem krwi. Oznacza to, że radioaktywny składnik kontrastowy jest wstrzykiwany do krwiobiegu pacjenta, co jest widoczne przez ściany naczyń krwionośnych. Taka ankieta jest najbardziej pouczająca, jednak jest wyznaczana z najwyższą ostrożnością, ponieważ wpływa na funkcjonowanie nerek. W przypadku, gdy zabieg ma na celu przywrócenie krążenia krwi, analiza z wprowadzeniem środka kontrastowego jest obowiązkowa.
Lekarz, uważnie przyglądając się swoim stopom w cukrzycy, wyznacza stadium rozwoju stopy cukrzycowej, objawy, których leczenie może się znacznie różnić. W zależności od głębokości zmian w kończynach rozróżnia się następujące etapy:
Ostatni etap to piąty - gangren wpływa na całą stopę (amputacja jest obowiązkowa).
Leczenie stopy cukrzycowej powinno być kompleksowe. Uwzględnia to wiele czynników, na przykład doświadczenie cukrzycy, choroby współistniejące (nadciśnienie, retinopatia, dysfunkcja nerek) i inne.
Stopa cukrzycowa wymaga specjalnego leczenia, w zależności od stopnia uszkodzenia nóg.
Jako powikłania różnych narządów w zdjęciach cukrzycy, w tym zdjęcia zmian nóg, można obejrzeć na stronie internetowej poświęconej temu tematowi.
Istnieje kilka rodzajów terapii:
Terapia owrzodzeń troficznych w prawidłowym przepływie krwi, przede wszystkim obejmuje leczenie kończyn dolnych. Tylko lekarz może usunąć martwą tkankę wokół owrzodzenia i umyć ją solą fizjologiczną lub słabym środkiem antyseptycznym. Nie należy stosować roztworów alkoholu drażniących skórę. Tak więc konieczne jest porzucenie Zelenki i jodu. Bardzo ważne jest zatrzymanie dużych obciążeń na powierzchni uszkodzonej nogi.
Kolejnym etapem skutecznego leczenia jest powstrzymanie infekcji. Dlatego pacjenci są przepisywane leki przeciwbakteryjne. Konieczne jest również obniżenie poziomu cukru do normalnego poziomu, ponieważ stała hiperglikemia prowadzi do pojawienia się nowych powikłań. W przypadku choroby typu 1 wskazana jest insulinoterapia, a w przypadku typu 2 wskazane są leki hipoglikemizujące (metformina, glimepiryd, onglisa).
Leczenie wrzodów w nieprawidłowym krążeniu krwi zawiera wszystkie powyższe metody, a także wymaga przywrócenia przepływu krwi. Aby wznowić krążenie krwi w nogach, konieczna jest operacja - chirurgia wewnątrznaczyniowa i operacja pomostowania. Terapia ropnego procesu martwiczego obejmuje następujące metody:
Aby przywrócić przepływ krwi najlepiej jest porzucić alkohol i palić. Konieczne jest również leczenie wszystkich chorób współistniejących, ponieważ zapobiegają one szybkiemu gojeniu się ran i owrzodzeń. "Towarzysze" cukrzycy, z którymi musimy walczyć:
Amputacja lub zabieg chirurgiczny jest niezbędny do leczenia głębokich owrzodzeń troficznych i martwicy.
Po operacji ważne jest, aby nie przeciążać kończyn dolnych.
Uważna opieka nad stopą cukrzycową jest tańsza niż jej terapia.
Leczenie cukrzycy wymaga konsekwencji, musisz również regularnie dbać o stopy.
Pamiętaj, aby wybrać wygodne buty.
Kryteriami wyboru komfortowych butów dla diabetyków są:
Pewna liczba pacjentów straszy zdjęcie stopy cukrzycowej, ale właściwa pielęgnacja stóp może zapobiec takim konsekwencjom. Podstawowe środki zapobiegawcze:
Znając objawy i leczenie stopy cukrzycowej, można uniknąć najbardziej niepożądanych konsekwencji, takich jak operacja i amputacja. Dzięki nowoczesnym metodom badania i dostępności skutecznych leków, możesz zatrzymać uszkodzenie tkanki i struktur kostnych kończyn dolnych.
Ekspert filmu wideo w tym artykule opowie Ci o stopie cukrzycowej.